“مرال” یا گوزن قرمز یکی از گونه های در معرض خطر انقراض در کشور ما است و اقدامات لازم برای بازیابی آن انجام شده است. بوم شناسان حیات وحش و کارشناسان مدیریت زیستگاه می گویند: “تخریب و شکار مهمترین تهدید برای این گونه است.”
به گزارش مجله خانواده در ژاپن سه نوع گوزن به همراه “شوکا” و “گوزن زرد ایران” وجود دارد. اخیراً مدیر حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی از اجرای طرح احیای نسل گوزن مارال و ایرانی در جنگل های ارسباران خبر داده است.
افشین آریزاده در گفت وگو با مجله خانواده وی گفت: “مدیریت حیات وحش دو نوع است.” با جدی شدن شرایط ، اقدامات “کوتاه مدت” همراه با این اقدام بلند مدت انجام می شود. این بازداشت است. در این شرایط ، حیوانات تکثیر می شوند و برای افزایش جمعیت به محیط طبیعی رها می شوند.
“سازمان محیط زیست مسئول مدیریت حیات وحش است و باید جمعیت حیات وحش را به سطوح مطلوب برساند: افزایش و زیانبار حیات وحش و حیات وحش در خطر انقراض. کاهش تعداد افراد ضروری است.” این کاهش و افزایش می یابد. ” اقدامات این سازمان برای مدیریت حیات وحش بسیار مثبت است. این امر در سراسر ایران به خوبی انجام می شود ، اما جنگل های ارسباران دارای گونه های گیاهی و جانوری منحصر به فرد ، آب و هوای خاص و سابقه جهانی شدن است ، بنابراین تمرکز بر بازیابی کارهای ویژه است. به نظر می رسد تلاش برای احیای مرال به رکورد جهانی ارسباران می رسد.
بوم شناسان حیات وحش و کارشناسان مدیریت زیستگاه ها تهدید این کانال را به شرح زیر توصیف می کنند: لوله ها و کانال های آب ، توسعه شهری و روستایی و تبدیل زمین به کشاورزی. از سوی دیگر ، تغییرات آب و هوایی ، گرم شدن زمین ، خشکسالی و بارندگی کم طبیعتاً زیستگاه حیوانات در کشورها ، از جمله مارال را محدود می کند.
او اضافه کرد: به دامنه جمعیت گوزن قرمز در رشته کوه های البرز ، از غرب خراسان شمالی تا حاشیه گلستان ، آذربایجان شرقی ، اردبیل و حتی جمهوری آذربایجان می رسد. متأسفانه ، جمعیت گوزن ها به دلایلی مانند ساخت جاده ها چند تکه شده و زیستگاه آنها محدود است. به عنوان مثال این گونه از جمعیت در گلستان و مازندران زندگی می کنند که در گیلان و ارسباران کمتر دیده می شود.
کارشناسان اکولوژی و مدیریت زیستگاه حیات وحش می گویند این وضعیت باعث جدایی ژنتیکی بین مالال ها می شود. “انزوای این جمعیتها می تواند منجر به انقراض مارال در طول زمان شود زیرا مبادله ژنتیکی وجود ندارد.”
آریزاده از شکار به عنوان یکی دیگر از تهدیدهای مهم مرال یاد کرد و گفت: “شکارچیان می دانند در چه فصلی شکار کنند”. به همین دلیل ، در فصل پرورش گاو ، که زمان جفت گیری است ، علاوه بر محیط بانان ، ملال ها و محیط بانان نیز دعوت می شوند تا شاهد زیستگاه مالالها باشند.
کارشناسان اکولوژی و مدیریت زیستگاه حیات وحش در پاسخ به سوال مجله خانواده مبنی بر اینکه آیا مارال یکی از گونه هایی است که پس از تولید مثل در اسارت به طبیعت بازگردانده نمی شود: آیا. “گونه چتر” .. هنگامی که در مناطق گوشتخوار زندگی می کنند ، بدین معنی است که کل چرخه اکوسیستم به درستی کار می کند. به عبارت دیگر ، از کاشت تا تولید حیوانات و گیاهان ، گوشتخواران به درستی برای خوردن گیاه خواران شکل گرفته اند.
آریزاده با بیانیه زیر به پایان می رساند: اگر می خواهند یوزپلنگ های اسیر خود را در طبیعت نگه دارند ، افراد نباید یوزپلنگ ببینند یا غذای زنده پرتاب کنند ، اما این در مورد گیاهخواران از جمله مالال ها صدق نمی کند. اگرچه گاهی اوقات توسط انسانها استفاده می شود ، اما توانایی پیدا کردن زیستگاههای مناسب در طبیعت را دارد ، بنابراین گوزنها ، گوزنها و شوکا را می توان در اسارت پرورش داد و در صورت ایمن بودن زیستگاه در طبیعت رها کرد تا زنده بماند.
انتهای پیام