جرم تبلیغ علیه نظام و عوامل شکل‌گیری این جنایت، از تحلیل منطقی این قاعده تا شناسایی مفاهیم پنهان در جرم انگاری این رفتار، از دشوارترین موضوعات قابل تأمل و تحلیل است. شناسایی و تجزیه و تحلیل یک گزاره و پیروی از منطق دان برای به دست آوردن تعریفی جامع، باید اجزای تشکیل دهنده یک مرکب، ساختگی یا اثباتی را شناسایی کرد و باید به عنوان اساسی ترین عنصر عبارت شناخته شود.
آنچه همیشه از کلمه «تبلیغ» به ذهن متبادر می شود، تعریف، تحسین، تعرفه مثبت پدیده ها برای افزایش تقاضا از سوی جامعه هدف و جذب تقاضا برای موضوع مذکور از جامعه هدف است. تبلیغات منفی را در نظر داشته باشید. ما اجتناب یا دوری جستن از آنچه موضوع تبلیغات است نمی بینیم، این است که دیگران را از شایستگی یک چیزی، کسی یا عقیده ای آگاه کنیم. تبلیغات، تبلیغات انتخاباتی، تبلیغات احزاب، پخش اخبار واژه «هیپرتراسیون» در مفهوم مازاد تعرفه از همین ریشه می آید.
در این تعریف، فکر تبلیغ علیه یک نهاد یا چیزی جز این ایراد منطقی در ساختار ماده 500 قانون مجازات اسلامی چندان با منطق سازگار نیست. جرم با اتخاذ رفتاری متناسب با تعریف تبلیغات، مرتکب عمل مجرمانه علیه نظام می شود. در مورد احتمال ارتکاب چنین جرایمی مصادیق بسیار متفاوتی وجود دارد، اما اگر اعمال و اظهارات شهروندان در تعریف نقد منصفانه و مسئولانه قرار گیرد، نمی توان چنین اقداماتی را در مورد ارتکاب جرایم اعمال کرد. انتقاد از حکومت و نظام سیاسی یکی از حقوق اساسی سیاسی هر شهروند است.در تأیید چنین تفسیری می توان به مثالی قابل توجه از قانون مطبوعات اشاره کرد.
ماده 3 – مطبوعات حق دارند نظرات، انتقادات سازنده، پیشنهادها، گزارش های مردم و مسئولان را با رعایت موازین اسلامی و مصالح جامعه منتشر کنند. نظر – نقد سازنده مشروط به داشتن منطق و استدلال و پرهیز از توهین و تحقیر و تخریب است..
نقد سازنده مشروط به منطق و استدلال و پرهیز از توهین و تحقیر و تخریب است که با تبلیغ علیه نهادها تفاوت اساسی دارد و نقد سازنده یا تبلیغ علیه نهادها مورد تردید است اما مطابق اصل 37 قانون اساسی است. ، اصل بر این است که باید برائت مرتکب معلوم باشد
تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایرانموضوع ماده 500 قانون مجازات اسلامی یکی از مصادیق جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی است، اما این نکته قابل تأمل است که در کار تبلیغی چه اعمالی تعریف کننده اعمال مجرمانه است. آیا تبلیغ علیه نظام به قصد براندازی کل نظام جمهوری اسلامی ایران ملاک رفتار مجرمانه است یا چنین پیامد و قصد مجرمانه ای برای انجام جرم لازم نیست؟ در بحث، باید گفت که این جرم جزء جرم مطلق است و لذا برای تحقق جرم نیازی به عواقبی که براندازی نظام دارد نیست، چیزی جز فعالیت تبلیغی علیه نظام نیست. نظام به عنوان مصداق رفتار مجرمانه، چنین تعبیری پاشنه آشیل است، چالشی اساسی که برخی از اقدامات را تبلیغ علیه نظام تلقی می کند و این شکل از تفسیر الف است. متهم، بنابراین برخلاف اصول و قواعدی که در حقوق کیفری باید رعایت شود، تبلیغات را نمی توان عمل مجرمانه تلقی کرد.نیز تاکید کنید تحقق این جنایت مستلزم قصد سرنگونی رژیم است..
با توجه به اینکه این عنوان مجرمانه در فصل جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی قید شده است، علاوه بر لزوم توجه به اصول مذکور در تفسیر ماده 500 قانون مجازات اسلامی، از جمله وجود عمد در عمل مجرمانه و قصد مرتکب جرم ضمنی است.
بنابراین ملاحظه قضات در انجام اعمال مرتکب در مقام تشخیص حقوق، رعایت این شرط و در نظر گرفتن اصول حاکم بر تفسیر حقوق کیفری است. قانون اساسی ایران درباره حقوق دولتی و آزادی های شخصی. این گونه مطالب علاوه بر اصل 27 قانون اساسی ناقض موازین اسلامی یا حقوق عمومی است. همچنین راهپیمایی ها و راهپیمایی های غیرمسلح را تا زمانی که خلاف مبانی اسلام نباشد مجاز می داند. از مجموع نکات ذکر شده می توان نتیجه ای روشن در تحقق جرم تبلیغ علیه نظام گرفت. وجود قصد براندازی یکی از عوامل و عوامل کلیدی در شکل‌گیری رفتار مجرمانه است و در مورد متهم باید در هنگام تفهیم اتهام، چنین قصدی احراز شود.
وکیل شیراز