ابوالفضل هدایی: بحران جهانی انرژی ناشی از تهاجم روسیه به اوکراین، علاقه به منابع انرژی جایگزین از جمله انرژی هسته‌ای را در سراسر جهان افزایش داده است. در عصر زیرساخت‌های هسته‌ای، کشورهایی که به دنبال حذف تدریجی این فناوری و مقاومت در برابر پروژه‌های جدید هسته‌ای بودند، اکنون با وضعیت پیچیده‌ای روبرو هستند که دور زدن سریع و کنار گذاشتن این فناوری را دشوارتر می‌کند.
داده های گزارش وضعیت صنعت هسته ای جهانی نشان می دهد که بیشتر برنامه های انرژی هسته ای در دهه 1970 آغاز شده است. این واقعیت در عصر هسته ای امروزی منعکس شده است. با وجود خاتمه برخی از برنامه‌های هسته‌ای (و بسیاری دیگر که برای حذف تدریجی برنامه‌ریزی شده‌اند)، تعداد برنامه‌های هسته‌ای جهانی برای چندین دهه در حال کاهش بوده است، در برخی کشورها این فناوری هنوز در حال استفاده است، آخرین مورد در امارات متحده عربی و بلاروس در 2020.
لهستان در پایان اکتبر اعلام کرد که قصد دارد انرژی هسته ای را در سال 2033 راه اندازی کند. شش برنامه هسته ای دیگر از جمله بلژیک، آلمان، سوئیس و اسپانیا قرار بود در آن زمان بسته شوند. اگرچه این موضوع در معرض تغییر است.
ایتالیا می تواند یکی از کشورهایی باشد که به سمت متعادل کردن و کاهش برنامه هسته ای خود حرکت می کند. این واقعاً جدید است. سوئد و هلند نیز ممکن است در استفاده از انرژی هسته ای تجدید نظر کنند.
کشورهایی که به دلیل مخالفت سرسخت خود با انرژی هسته ای شناخته می شوند، گام های کوچکی در جهت گسترش انرژی هسته ای برمی دارند، اما با موانع قابل پیش بینی روبرو هستند. آلمان اخیرا امکان استفاده از سه رآکتور باقیمانده خود را تا آوریل 2023 در میان اختلاف نظرها تمدید کرد. در ابتدا، این کشور قصد داشت تا پایان سال جاری تمام راکتورهای هسته ای را تعطیل کند. برخی از رآکتورها در ژاپن به 60 سالگی نزدیک می شوند که از زمان حادثه اتمی فوکوشیما در سال 2011، تعداد راکتورهای فعال به شدت کاهش یافته است. با توجه به وضعیت کنونی بلژیک، جایی که میانگین عمر راکتور بیش از 40 سال است، تلاش برای به تعویق انداختن تعطیلی یک راکتور در ماه سپتامبر شکست خورد و دولت پس از حمله به اوکراین اعلام کرد که ما عمر سه راکتور دیگر را افزایش داده‌ایم. تا 2023-2025. تمدید شد که برخی از آنها حتی ممکن است تا سال 2035 فعال باشند.
با وجود این ثبات در برنامه انرژی هسته ای، اهمیت نسبی این فناوری همچنان رو به کاهش است و ظرفیت انواع دیگر انرژی از انرژی هسته ای پیشی می گیرد. تا سال 2021، این فناوری کمتر از 10 درصد از برق جهان را تولید خواهد کرد که نسبت به 17.4 درصد در سال های 1995 و 1996 کاهش یافته است. با نگاهی به کل تقاضای جهانی انرژی، نه تنها برق، بلکه انرژی هسته ای نیز تنها 4.3 درصد سهم را به خود اختصاص داده است.
311311