چه هدفی پشت برگزاری کنسرت مشترک حمید هیراد و راغب است؟

به گزارش خبرنگار مجله خانواده، نشست خبری برگزاری کنسرت مشترک «حمید هیراد» و «راغب» با حضور مدیر روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری «آوازی نو» امروز ۱۳ اردیبهشت برگزار شد. 

این کنسرت قرار است ۲۷ اردیبهشت روی صحنه برود. 

در ابتدای این نشست، حامد حسین‌زادگان، مدیر روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری «آوازی نو» گفت: مخاطب و کیفیت اجرا برای موسسه ما همیشه از اهمیت بالایی برخوردار بوده است و سعی کرده‌ایم تا حد توان این امر را لحاظ کنیم تا کنسرت‌های متفاوتی را برای مخاطبان خود رقم بزنیم تا با رضایت کامل و حال خوب از سالن خارج شوند. در همین راستا احساس کردیم یک رویداد جذاب را می‌توانیم رقم بزنیم و حضور این دو خواننده برای مخاطب یک اتفاق جذاب است.

او ادامه داد: برگزاری این رویداد استانداردهای کامل یک کنسرت را دارد ولی بیشتر به آن به چشم یک رویداد فرهنگی نگاه می‌کنیم؛ چون اهداف دیگری پشت برگزاری این کنسرت هست. این کنسرت در پایان ماه تمدید خواهد شد. حضور این دو خواننده کنار هم در تور جهانی آنها در اروپا، کانادا، اسرالیا و اربیل تکرار خواهد شد. ولی برنامه ویژه‌ای برای برگزاری کنسرت آنها در خارج از تهران نداریم و احتمالا نخواهیم داشت.

حسین‌زادگان همچنین اعلام کرد که این موسسه در حال آموزش و پرورش چهار خواننده جدید است که قطعات آنها منتشر خواهد شد.

او همچنین درباره قیمت بلیط‌های کنسرت مشترک هیراد و راغب گفت: خیلی طبیعی است که با حضور دو خواننده هزینه بلیط افزایش پیدا کند اما نه تنها این کار را نکردیم بلکه سعی کردیم قیمت گذاری بلیط‌ها به شکلی باشد که بلیط‌های اقتصادی بیشتر باشد تا اقشار مختلف بیشتری از این اجرا استفاده کنند. ما علاقه‌مند هستیم که افرادی که کمتر به خاطر هزینه بلیط به کنسرت می‌روند، بتوانند بیایند. قیمت‌گذاری بلیط‌ها از ۱۷۰ تا ۶۹۰ هزار تومان نرخ‌گذاری شده است و ردیف‌های گران‌تر کمتر است. به هر حال اکنون که محصولات فرهنگی در حال حذف شدن از سبد خانوار است، همه ما باید تلاش کنیم که این اتفاق کمتر شود.

از او سوال شد که چه تدبیری برای جلوگیری از حواشی اخیر کنسرت‌ها اندیشیده شده است؟ پاسخ داد: ما کنسرت برگزار می‌کنیم که یک فعالیت موسیقایی است. حال در برگزاری کنسرت، مهم‌ترین امر روند برگزاری کنسرت است که همه چیز می‌تواند آن را تحت تاثیر قرار دهد. به ها حال همه چیز دست ما نیست ولی تمام تلاش خود را می‌کنیم که آنچه که دست ما است به بهترین شکل برگزار شود. به نظر من هر جا هر چیزی را به مردم بسپاریم به بهترین شکل انجام می‌شود و چون مردم ما احترام زیادی برای موسیقی قائل هستند حتما اجرای خوب و آرامی خواهیم داشت.

همچنین خبرنگار مجله خانواده این مسئله را مطرح کرد که باتوجه به محدود شدن اجراهای سالن وزارت کشور که گفته بودند از این پس تنها اجراهایی در شأن خانواده ایرانی در این سالن روی صحنه می‌رود، چه شد که آنها امکان برگزاری کنسرت در این سالن را پیدا کرده‌اند؟ 

حسین‌زادگان پاسخ داد: در شأن خانواده ایرانی است که هنرمندش را ببینند. هنرمند ایرانی در شأن خانواده ایرانی است؛ چون خودش آن را انتخاب می‌کند. وقتی هنرمندی از ارشاد مجوز دارند قطعا در شأن خانواده ایرانی است. به نظرم کسی که این حرف را زده باید حرفش را پس بگیرد. ولی این که چه شد سالن این اجازه را داد که ما در آن به روی صحنه برویم را نمی‌دانم. بعد از تغییر مدیریت سالن، تنها برای اجرای این دو خواننده درخواست داده‌ایم و نمی‌دانم با خواننده‌های دیگر چه برخوردی می‌شود.

همچنین از او سوال شد که آیا رانت یا لابی خاصی با سالن صورت گرفته که پاسخ داد: دو یا سه تماس در ایام عید با مدیریت جدید سالن گرفته شد و قرار ملاقات روزو کردیم. کل روند هیچ‌ نکته‌ای نداشت. برای خواننده‌های دیگر هم روزهایی روزو بود که آن تاریخی که می‌خواستیم را به ما نوبت اجرا دادند. نه رانتی داشتیم، نه خواهشی کردیم و نه خواهشی شد.

مسئولان سلیقه‌ای عمل نکنند

در بخش دیگر، «راغب» گفت که هدف آنها از برگزاری این کنسرت حال خوب مردم و انرژی مثبتی در شرایطی است که هر کدام از ما به خصوص در این فراز و نشیب‌های روزگار درگیرش هستیم. 

او درباره رپرتوار این کنسرت گفت: ما در وهله اول می‌خواهیم همدلی را به مردم نشان دهیم و از آنجایی که کمتر در ایران چنین اجراهایی داریم امیدوارم از این پس بیشتر شاهد چنین اتفاقاتی باشیم. در این کنسرت من و حمید جان، هر کدام تعدادی از کارهای خود را اجرا می‌کنیم، به علاوه دو کاری که با هم خوانده‌ایم. البته ممکن است یک کار مشترک جدید از ما منتشر شود. در شرایطی که مردم ما مشکلات مختلف دارند، کارهایی را انتخاب کرده‌ایم که شاد و پر انرژی هستند. 

راغب ادامه داد: از مسئولین می‌خواهم سلیقه‌ای عمل نکنند. یک سری قوانین سلیقه‌ای است. من دوست دارم نانی که می‌برم خانه حلال باشد و بتوانم دو ساعت دل سیر بخوانم. اصلا خودم انرژی می‌گیرم. کسی که به کنسرت من آمده مشکل دارد و می‌خواهد حالش خوب باشد. نمی‌شود که مدام بگویند کوتاه کنید. 

او درباره‌ی اجرای آثار موسیقی ایرانی در این کنسرت گفت: ریشه من موسیقی اصیل است و ریشه یک هنرمند را نمی‌توان از او جدا کرد. اصلا مگر می‌شود آواز را از خانواده ایرانی جدا کرد؟ یکسری کار آوازی در کنسرت داریم که به خاطر محدودیت زمانی، مدت زمانشان کمتر از اجراست. من هر چه دارم از موسیقی ایرانی است. به هر حال یکسری قطعات نوستالژیک است و مردم دوست دارند بشنوند.

از این خواننده سوال شد که به عقیده او چند نفر از خواننده‌های پاپ می‌توانند آواز بخوانند؟ پاسخ داد: برای هر چیزی باید آموزش دید، قرار نیست ۱۰۰٪ کامل بخوانیم ولی همین که چند تا دستگاه بدانیم هم خوب است. اما تعداد خوانندگان پاپی که بتوانند آواز بخوانند، انگشت شمار است. 

وضعیت سلامتی حمید هیراد چگونه است؟ 

هیراد هم درباره وضعیت سلامتی خود گفت: شروع بیماری من از سال ۹۵ بود و چیزی نیست که قابل درمان باشد. تا امروز هم نسبت به ذات بیماری پستی‌ها و بلندی‌های خود را داشته‌ام. یک دوره آرام بوده، یک دوره نه. بستگی به شرایط محیطی من دارد؛ آلودگی و استرس و … . از سال ۹۵ هنوز تحت درمان هستم ولی ذات این بیماری که دارم ژنتیکی است و همیشه باید مانند یک کودک مراقب آن باشم. در همه مدتی که گذشته بالاترین چیزی که به من روحیه داده شغلم بوده است و فکر می‌کنم اگر روزی آن را کنار بگذارم اتفاق بدی برایم خواهد افتاد.

او ادامه داد: همه کارهایم را قلبی دنبال کرده‌ام؛ زیرا هنر اصلا جای منطق ندارد. در کشور ما هم با توجه به شرایطی که هست بیشترین فشارها برای موسیقی است ولی کسی از ما هیچ سراغی نگرفت، با این حال اعتراضی نداشتیم. اما وقتی که من موزیسین ببینم که یک نوازنده سازش را به فروش گذاشته از درون تخریب می‌شوم، شاید مردم عادی ببینند و بگویند که یک ساز را می‌فروشد اما او زندگی‌اش را فروخته است. در اینجا ما برای هدفمان با همه وجود می‌جنگیم‌ ولی وقتی به نزدیک شدن آن می‌رسیم، اتفاقی می‌افتد که همه چیز خراب می‌شود و به جایی می‌رسیم که خود من می‌گویم اصلا چرا باید بخوانم؟ ولی با این وجود من این کار را انتخاب کرده‌ام و عاشق آن هستم. شغلم خوانندگی است و مثل همه مردم زندگی می‌کنم. این بیماری در حال درمان است. چیزی نیست که درمان پذیر نباشد ولی عمر، دیگر دست من نیست.

انتهای پیام