مثل معروفی هست که می‌گوید زمانی که جنگ به پایان می‌رسد، کمتر کسی یادش می ماند که برای چه شروع شده بود؟ تمثیلی که رژیم اسرائیل این روزها آرزو می‌کند، مصداق آن شود؛ چراکه با گذشت ۱۰۰ روز از دور تازه حملات به نوار غزه، به هیچ‌کدام از اهدافی که ابتدا عنوان کرده بود حتی نزدیک هم نشده است. اکنون سوال اصلی این است؛ دستاورد صد روز ابتدایی جنگ برای تل‌آویو چه بود؟
به گزارش مجله خانواده، نورنیوز نوشت: حدود سه ماه قبل تل‌آویو میزبان مسئولان ارشد کشورهای متحد خود بود که برای همدردی با رژیم اسرائیل مسحور و آشفته از عملیات «طوفان الاقصی»، به اراضی اشغالی سفر کرده بودند؛ در راس آنها «جو بایدن» که تنها رئیس جمهور امریکا بود که به یک کشور درگیر جنگ سفر می‌کند. آغوش‌های گرم، وعده‌های مالی و تسلیحاتی، خط ونشان کشیدن برای حماس تنها بخشی از محتوای سفرهای دیپلماتیک متحدان امریکا و رژیم صهیونیستی به اراضی اشغالی بود. جنگ اما چهره زشت خود را خیلی زود نشان داد. از همه مهم‌تر، افشای کم سابقه ماهیت بدون نقاب رژیم صهیونیستی بود که حالا سخت‌ترین شرایط را برای این رژیم و همپیمانان عربی و غربی‌اش رقم زده است.
آمار تکان‌دهنده از جنگ غزه
سازمان مستقل حقوق بشر اروپا – مدیترانه طی گزارشی در یکصدمین روز تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه، اعلام کرد که ۱۰۰ هزار فلسطینی در این منطقه شهید، زخمی یا مفقود شده اند. بر اساس این گزارش، ۹۲ درصد از قربانیان جنگ غزه شهروندان و غیر نظامیان هستند.
در ۱۰۰ روز گذشته، ۲۴ هزار نفر معادل یک‌درصد از جمعیت ۲ میلیون و ۳۰۰هزار نفری غزه شهید شدند؛ یعنی هر روز ۲۴۰ نفر! ۱۴ هزار موشک به غزه شلیک شد؛ یعنی برای قتل عام هر ۳ نفر، از ۲ موشک استفاده شد.
۱۰ هزار نفر از کشته‌شدگان کمتر از ۱۸ سال داشتند؛ یعنی ۶هزارو ۵۰۰ موشک فقط برای کشتار کودکان شلیک شده است. نیم میلیون نفر یعنی ۲۵ درصد جمعیت غزه، گرسنه بوده و از هر ۱۰ نفر، ۹ نفر به مدت ۲۴ ساعت یا بیشتر بدون غذا می‌مانند.
۶۴ هزار فلسطینی مجروح شدند؛ از جمله ۸۶۶۳ کودک و ۶۳۲۷ زن. ۱۰۰۰ کودک هم یک یا هر دو پای خود را از دست داده‌اند. یک میلیون و ۸۰۰ هزار فلسطینی آواره شده‌اند؛ یعنی ۸۵ درصد جمعیت غزه دیگر جایی برای زندگی ندارند.۶۲۵ هزار دانش‌آموز فلسطینی از تحصیل جا ماندند. ۱۶۰ هزار ساختمان، ۱۴۲ مسجد، ۳ کلیسا و ۲۱ بیمارستان از ۳۶ بیمارستان غزه ویران شدند. دست‌کم ۶۰۰ نفر از کادر درمان، ۸۲ خبرنگار و ۱۴۸ نفر از کارکنان سازمان ملل کشته شدند؛ یعنی رژیم صهیونیستی در این جنگ از تمام خطوط قرمز عبور کرد . ۸۰۰۰ کودک گم شده‌اند و احتمالا هیچوقت پیدا نخواهند شد؛ چون زیر آوار مدفون شده‌اند!
بر همین اساس بود که «فیلیپ لازارینی»، کمیسر عالی آنروا اعلام کرد:« ۱۰۰ روز گذشته برای مردم غزه به اندازه ۱۰۰ سال بود.» حال سوال اینجاست این دستاورد شرمگین با هدفی که ابتدا از سوی رژیم صهیونیستی عنوان شده بود، چه نسبتی داشت؟ جواب این سوال خیلی کوتاه است؛ مطلقا هیچ!
دستاوردسازی از کشتار کور
واقعیت این است که تل‌آویو برای سرپوش گذاشتن بر انفعال سیستم اطلاعاتی، امنیتی و نظامی‌اش بعد از عملیات غافلگیرکننده «طوفان الاقصی»، عنوان کرد با هدف نابودی حماس و آزادی اسرای بازداشتی‌اش به غزه حمله خواهد کرد و در همان اثنا ادعاهایی نظیر اشغال دوباره غزه نیز مطرح شد. حال با گذشت یکصد روز از جنگ، صهیونیست‌ها با آمارسازی مدعی کشته‌شدن ۹ هزار نیروی حماس شده‌اند؛ این در حالی است که به شهادت تداوم قدرتمندانه عملیات نظامی حماس علیه رژیم اسرائیل و همچنین آمارهای رسمی اعلام شده، توانمندی این گروه دچار خسارت جدی نشده است. در کنار شرایط حاکم بر نیروهای حماس، فرار مستمر سربازان از ارتش صهیونیستی و همچنین آمار بالای تلفات ومشکلات روحی و روانی نظامیان صهیونیست ازتهی‌بودن ادعاهای مطرح شده حکایت می کند.
تلفات و خسارات غیرقابل جبران رژیم اسرائیل
ارتش رژیم صهیونیستی پس از یکصد روز جنگ و موشکباران شدید اراضی اشغالی اذعان و اعلام کرد: ۱۱۰۰۰ موشک به سمت مناطق مختلف شلیک کرده است. روزنامه «یدیعوت آحارونوت» در جمع‌بندی یکصد روز گذشته نوشت؛ حداقل ۱۲۵۰۰ نظامی اسرائیل در غزه معلول شده‌اند. همچنین ارتش رژیم صهیونیستی به آسیب روانی حدود ۹ هزار نظامی این رژیم اذعان کرد.
در حوزه سیاسی نیز در حالی که تصور نتانیاهو از جنگ، بهانه‌ای برای انسجام سیاسی و ماندن در قدرت بود، اما این تصور عملا بر باد رفته و اختلافات میان جریان‌های سیاسی از یک سو و نظامیان و سیاسیون از سوی دیگر به اندازه‌ای شدت گرفته که بسیاری خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شده‌اند.
شکست‌های سیاسی نتانیاهو تا بدانجا پیش رفته که دادگاه عالی این رژیم، اصلاحات قضایی نتانیاهو را که قبلا تصویب شده بود معلق کرد. در حوزه اجتماعی نیز اصول شکل‌گیری رژیم صهیونیستی یعنی امنیت، اقتصاد و دموکراسی با عملیات «طوفان الاقصی»، خودکامگی نتانیاهو و موشکباران اراضی اشغالی از سوی محور مقاومت به واژه‌ای بی معنا مبدل شده است.
هزینه جنگ، منجر به فروپاشی بورس و اقتصاد خرد و کلان رژیم صهیونیستی شده و رویای اقتصاد و رفاه را هم از میان برده است. نتیجه این وضعیت، موجی از کوچ معکوس را به همراه داشته است؛ چنانکه آمارها بیانگر بازگشت ده‌ها هزار نفر ساکنان اراضی اشغالی به کشورهای خود و نیز آواره‌شدن ۵۰۰ هزار نفر از صهیونیست‌ها حکایت دارد.
جنگ نه تنها زمینه‌ساز اجماع درونی این رژیم نشد، بلکه بر موج اعتراض‌ها و تظاهرات ضد دولتی افزوده است؛ چنانکه در یکصدمین روز جنگ بسیاری از شرکت‌های اسرائیلی تجمع و اعتصاب صد دقیقه‌ای را برگزار کردند. هزاران نفر هم در تل‌آویو در تظاهراتی ضد دولتی خواستار برکناری بنیامین نتانیاهو شدند؛ زیرا به اندازه کافی برای آزادکردن گروگان‌ها از دست حماس تلاش نکرده است. آنها خواستار تحویل نتانیاهو به مقاومت در ازای آزادی اسرای این رژیم شدند. اوج این اعتراضات تجمع و تظاهرات ۲۴ساعته اخیر ساکنان اراضی اشغالی در تل آویو است.
حمایت‌هایی که گران تمام شد
هر چند صهیونیست‌ها و امریکا در صحنه بین‌الملل همچنان فضای رسانه‌ای را در دست داشته و برآن هستند تا با سیاست مظلومنمایی و جابهجاکردن جای ظالم و مظلوم به توجیه جنایات صهیونیست‌ها بپردازند، اما واکنشهای جهانی متفاوت‌تر از این جوسازی‌ها بوده است؛ چنانکه در این یکصد روز کشورهای بی شماری شاهد تظاهرات گسترده مردمی در حمایت از فلسطین بوده و حتی در کشوری مانند انگلیس که سرانش سراسر حامی رژیم صهیونیستی هستند، تظاهرات چند صدهزار نفری حمایت از فلسطین برگزار کردند.
این حمایت‌های مردمی موجب شد تا سرانجام آفریقای جنوبی پرونده نسل‌کشی غزه توسط صهیونیست‌ها را در دادگاه لاهه بازگشایی نماید.
در این میان سران غرب که در روزهای آغازین جنگ «نابودی حماس» و «سلطه بر غزه» را حق صهیونیست‌ها دانسته و وزیر خارجه امریکا نیز در سنا از حذف حماس و واگذاری غزه به تشکیلات خودگردان گفته بود، اکنون بر غیرواقعی بودن این طرح‌ها اذعان کرده و حذف حماس و اشغال دوباره غزه را ناممکن دانسته‌اند.
البته آمریکا و برخی کشورهای اروپایی همچون آلمان، انگلیس و فرانسه همچنان به حمایت از رژیم صهیونیستی با ارسال تسلیحات، سرکوب تظاهرات مردمی، دروغ‌پردازی رسانه‌ای، فرافکنی و متهم‌کردن ایران با ادعاهای بی‌اساس، جلوگیری از تصویب قطعنامه آتش‌بس و مجازات رژیم صهیونیستی در شورای امنیت و… ادامه می‌دهند، اما دیوارهای ساختمان «بی‌بی‌سی» که از سوی تظاهرکنندگان بریتانیایی به رنگ خون درآمد، نشان از این داشت که حتی افکار عمومی شهروندان کشورهای حامی رژیم صهیونیستی نیز ادعاهای قدیمی را نمی‌پذیرند.
انتهای پیام