انواع جراحی لگن

مفصل محل اتصال استخوان های مجاور به یکدیگر است و بدون عملکرد صحیح این قسمت مهم، حرکات مختلف مفاصل حرکتی غیرممکن است. یک پیوند می تواند به دلایل مختلف مشکل ساز باشد. به عنوان مثال: مفصل ناحیه لگن که محل اتصال لگن به لگن است به دلایل مختلف ممکن است آسیب ببیند و جراح ارتوپد باید با تعویض مفصل ران این قسمت حساس را برطرف کند. در ادامه این مقاله از دکتر مهرداد منصوری، به نحوه انجام این عمل و مراقبت از آن می پردازیم.

آناتومی لگن چیست؟

لگن ساختاری خمیده دارد و دارای سه مفصل اصلی است. شکم به عنوان پل ارتباطی بین قسمت های فوقانی و تحتانی بدن عمل می کند و به دلیل وجود اندام های حساس در این ناحیه از جمله دستگاه تناسلی، قسمت هایی از اندام های داخلی مانند دستگاه گوارش و دستگاه ادراری بسیار مهم است. . . . استخوان ران بزرگ ترین و شایع ترین استخوان بدن است و از طریق این مفصل به لگن متصل می شود.

چرا افراد به جراحی تعویض مفصل ران نیاز دارند؟

تعویض کامل لگن یا به اختصار THA یکی از موثرترین جراحی هاست. پس از جراحی تعویض مفصل ران، بیمار پس از یک دوره بهبودی می تواند به فعالیت های روزانه خود بازگردد. حال این سوال پیش می آید که کاندیدای این عمل چه کسانی هستند؟ به طور خلاصه می توان گفت که این عمل برای افرادی که مفاصل لگن آسیب دائمی دارند لازم است. اما در زیر به طور مفصل به این آسیب اشاره خواهیم کرد.

آرتریت: این یک بیماری نسبتا شایع در مناطق مختلف است و اغلب افراد مسن را درگیر می کند. ابتدا غضروف در ناحیه مفصل مشکل دارد و سپس استخوان ناحیه مفصل را می پوشاند. آرتریت باعث ساییدگی و التهاب و تورم مفاصل می شود. اگر این ساییدگی در مفصل ران (ران) رخ دهد، آرتروز نامیده می شود. آرتروز مهمترین مفصل لگن یعنی مفصل ران را درگیر می کند و بیمار درد زیادی را در این ناحیه تجربه می کند. در نهایت فرد دچار لنگی و محدودیت های مشابه در راه رفتن و راه رفتن می شود.

علاوه بر افزایش سن که عامل اصلی آرتریت است، عوامل دیگری نیز احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند:

استفاده مداوم از پله در طولانی مدت

جابجایی اجسام سنگین

و مهمتر از همه، ژنتیک یک فرد

شکستگی، دررفتگی یا صدمات دیگر در ناحیه لگن به دلیل حوادث مختلف اگر فرآیند همجوشی استخوان به درستی انجام نشود بیماران ممکن است پس از مدتی نیاز به تعویض مفصل ران داشته باشند.

نکروز (استئونکروز): در صورتی که به دلایلی جریان خون به قسمتی از لگن فرد نرسد، دریافت اکسیژن و مواد مورد نیاز سلول ها در تمام اندام ها و قسمت های مختلف بدن ضروری است. سلول های استخوانی در این ناحیه دچار نکروز می شوند.

روماتیسم: روماتیسم یک بیماری خودایمنی است. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به استخوان ها و مفاصل بدن حمله می کند. اگر مفصل ران در این بیماری متورم و آسیب ببیند، درمان ممکن است شامل تعویض مفصل ران باشد.

چگونه اتصال را تغییر دهم؟

جراحی تعویض مفصل ران توسط جراح ارتوپد انجام می شود که در آن پزشک مفصل آسیب دیده بیمار را برمی دارد و یک مفصل مصنوعی جایگزین آن می کند. این جراحی 1 تا 2 ساعت طول می کشد و برای بیماران مختلف بسته به پیچیدگی جراحی متفاوت است.

مفصل مصنوعی از قسمت های مختلف به هم پیوسته تشکیل شده است که به ترتیب شامل یک گلدان فلزی، یک گلدان پلاستیکی، یک سر فلزی، یک گردن فلزی و یک دسته است. همچنین می توان از سرامیک یا پلی اتیلن برای ساخت قطعات مفصل مصنوعی استفاده کرد.

قبل از عمل، متخصص بیهوشی بیمار را در اتاق عمل می خواباند و بیمار تا پایان عمل بیدار می ماند. یک قدم هم نمیفهمی سپس جراح ارتوپد در حین عمل، قسمت آسیب دیده استخوان ران را در ناحیه لگن از بدن بیمار خارج کرده و سپس با استفاده از گیره ساقه، یک توپ فلزی را وارد قسمت سالم می کند که جایگزین قسمت آسیب دیده استخوان ران می شود. . . استخوان ها را به هم می چسباند. در مرحله بعد، جراح قسمتی از استخوان لگن را که در آن سر استخوان ران با غضروف و قسمت های آسیب دیده برخورد می کند، تمیز می کند و در نهایت حفره عنکبوتیه را به شکل نیمکره و قبل از هر چیز فلزی در می آورد. کاسه داخل آن قرار می گیرد. سپس کاسه پلاستیکی را در کاسه فلزی قرار می دهیم. و در نهایت وقتی سر فلزی در یک کاسه پلاستیکی قرار می گیرد، سر فلزی در جهات مختلف حرکت می کند.

نیاز به تعویض مفصل ران چیست؟

همانطور که در بالا اشاره کردیم، مفاصل به دلایل مختلف ممکن است بیمار شوند، در حین انجام فعالیت های روزانه آسیب می بینند و درد زیادی در ناحیه لگن، فک و حتی ستون فقرات احساس می کنند. در برخی موارد، بسته به شدت آسیب، فرد ممکن است حتی در هنگام استراحت و خواب بدون فشار آوردن به لگن، درد شدیدی را احساس کند. به طور کلی سن بیمار برای این جراحی مهم نیست و اگر درمان های اولیه مانند فیزیوتراپی اثر مطلوب را نداشته باشد و درد مزمن ادامه یابد، فرد به جراحی نزدیک می شود. تسکین درد بعد از عمل بهترین فایده این جراحی است، اما علاوه بر آن با جایگزینی قسمت آسیب دیده مفصل با مفصل مصنوعی، عملکرد این ناحیه نیز بهبود می یابد و مشکلاتی مانند راه رفتن و خم شدن برطرف می شود. مشاهده شد. حل شده است. در نهایت فرد به زندگی روزمره خود باز می گردد.

آیا مفصل ران من نیاز به جراحی دارد؟

هر فردی که دچار آسیب و درد در ناحیه مفصل ران و مفصل ران باشد باید به پزشک ارتوپد مراجعه کند تا علت درد و ناتوانی در انجام حرکات طبیعی را مشخص کند. خوشبختانه همه بیماری ها نیاز به جراحی ندارند و اغلب – با تغییر سبک زندگی و رعایت نکات لازم با نظر پزشک. بعد از مدتی درد از بین رفت. اما اگر با وجود دارو، ورزش و فیزیوتراپی وضعیت بیمار تغییر نکند، با تشخیص پزشک معالج، تعویض مفصل ران انجام می شود.

آیا حوض مصنوعی بادوام است؟

تعویض مفصل ران یکی از موثرترین انواع جراحی در بدن انسان است و طبق مطالعات انجام شده، در صورتی که جراح تجربه لازم در این روش را داشته باشد، نتیجه آن می تواند 15 تا 20 سال دوام داشته باشد. در این روش، مهارت جراح در قرار دادن مفصل مصنوعی است. مهمتر از نوع و سازنده پروتز است. و در نهایت مراقبت های بعد از عمل که بر عهده بیمار است در طولانی مدت نتیجه فیوژن مصنوعی موثرتر خواهد بود.

اگر جراحی تعویض مفصل ران انجام نشود چه مشکلاتی ممکن است ایجاد شود؟

مانند درد در قسمت‌های مختلف بدن که همه آنها نیاز به جراحی ندارند، برخی از دردهای احتمالی در ناحیه لگن نیز با ارتوپد لگن، کاردرمانی و غیره درمان می‌شوند. اما گاهی اوقات درد بیمار به هیچ وجه فروکش نمی کند و پس از مدتی نسبت به مسکن ها مقاوم می شود. این افراد بر اساس ارزیابی پزشک کاندیدهای اصلی تعویض مفصل هستند. برخی از بیماران به جای مقابله با مشکل و موافقت با جراحی، مشکل را نادیده می گیرند و برای کاهش درد، فعالیت های روزانه خود را به شدت محدود می کنند. با توجه به محدودیت ها و کم تحرکی فرد، در دراز مدت استخوان های بدن ضعیف شده و احتمال شکستگی استخوان لگن و آسیب های جزئی وجود خواهد داشت. مفصل ران آسیب دیده عملکرد طبیعی خود را از دست می دهد و به مرور زمان فشار زیادی به نواحی اطراف مانند کمر و زانو وارد می شود و این امر بر سلامت این نواحی تاثیر منفی می گذارد.

آمادگی های لازم قبل از جراحی تعویض مفصل ران

لازم است بیمار قبل از ورود به اتاق عمل از نظر روحی و جسمی آمادگی کامل داشته باشد و پزشک در صورت کسب اطلاعات کامل از وضعیت بیمار پس از عمل بهترین نتیجه را خواهد داشت. این اطلاعات شامل موارد زیر است:

تجزیه و تحلیل راه رفتن، راه رفتن و سایر دامنه های حرکتی

شرایط فیزیکی و احتمال تغییر شکل بدن مانند کوتاه شدن قسمت پایین تنه را در نظر بگیرید.

مفصل ران بیمار را بررسی کرده و درد را اندازه گیری کنید

معاینه اشعه ایکس و سی تی اسکن برای ارزیابی دقیق وضعیت مفصل ران

آزمایشات آزمایشگاهی (ادرار و خون)

بررسی ECG بیمار

بررسی تصویر قفسه سینه بیمار

عوارض تعویض مفصل ران

با وجود موفقیت آمیز بودن این جراحی نسبت به انواع جراحی در انسان، در مواردی می تواند با مشکلاتی همراه باشد. اگر جراحی توسط بهترین متخصص مفصل ران انجام شود، می توان این اثر را به صفر رساند. لازم است بیمار قبل از ورود به اتاق عمل از عوارض احتمالی آگاهی داشته باشد:

درد در ناحیه مفصل مصنوعی: ممکن است به دلایل مختلفی مانند عفونت یا پوشیدن پروتز ایجاد شود.

عفونت محل جراحی: این عفونت جزئی است و می تواند در محل زخم ایجاد شود و با آنتی بیوتیک درمان می شود. در موارد دیگر عفونت عمیق در محل پروتز ایجاد می شود و تنها با بازکردن و برداشتن پروتز می توان از گسترش عفونت جلوگیری کرد.

لخته شدن خون در محل جراحی: پزشکان می توانند با تجویز داروهای رقیق کننده خون از لخته شدن خون در بدن جلوگیری کنند.

تفاوت طول پاها نسبت به یکدیگر: علیرغم تلاش پزشک برای یکسان سازی و تناسب اندازه هر دو پا، قرار دادن پروتز می تواند باعث تغییر در طول ساق پا شود. این مشکل را می توان با استفاده از کفش های مخصوص با کفی مناسب حل کرد

جابجایی مفصل مصنوعی از محل جراحی: در برخی موارد امکان ترمیم بدون نیاز به جراحی وجود دارد.

از دست دادن استخوان در اطراف ایمپلنت: از دست دادن استخوان ممکن است در اطراف مفصل جراحی به دلیل ضربه رخ دهد.

در صورت عدم رعایت احتیاطات ایمنی پس از جراحی، پروتز لق می شود و در این صورت نیاز به جراحی دوم است.

چه مدت طول می کشد تا بیمار به حالت عادی برگردد؟

بعد از جراحی تعویض مفصل ران، لازم است مدتی مراقبت شود تا بیمار به حالت عادی برگردد، این زمان برای افراد مختلف متفاوت است.

پس از عمل، بیمار به مدت 2 روز در بیمارستان بستری می شود. و از روز دوم ورزش و پیاده روی با کمک واکر شروع به افزایش سرعت بهبودی می کند. با انجام ورزش، بسته به شرایط بیمار، فرد می تواند پس از یک ماه بدون کمک راه رفتن را شروع کند. درد در ناحیه جراحی به مدت 2-3 هفته ادامه خواهد داشت و درد کاهش یافته و به طور کامل متوقف می شود. بازگشت به کار بسته به نوع فعالیت از 3 تا 4 هفته بعد از عمل متفاوت است. فلج حین راه رفتن می تواند تا چند ماه ادامه یابد، اما با گذشت زمان و انجام ورزش، راه رفتن بیمار به حالت عادی باز می گردد.