دیابت از شایع‌ترین علل نابینایی در دنیاست. این بیماری به عروق در تمامی بدن از جمله چشم‌ها آسیب می‌رساند. عوارض چشمی دیابت معمولا چندین سال پس از شروع بیماری در چشم ظاهر می‌شود که ناشی از آسیب به مویرگ هاست. این تغییرات عروقی موجب خونریزی داخل شبکیه، ادم و تجمع رسوبات چربی در شبکیه می‌شود.
با پیشرفت بیماری عروق جدید و نا بجا تشکیل شده و موجب خونریزی داخل زجاجیه و کاهش ناگهانی دید و در مراحل پیشرفته‌تر باعث کندگی شبکیه می‌شوند. رشد این عروق نا بجا به روی عنبیه موجب آب سیاه (گلوکوم) می‌شود.
از عوارض دیگر دیابت کاتاراکت است که در افراد دیابتی زودتر ایجاد شده و شایع‌تر است. همچنین به علت تغییرات سطح قند خون قدرت انکساری عدسی چشم تغییر یافته و موجب تاری ناگهانی دید فرد می‌شود. دیابت موجب فلج عضلات خارجی چشم می‌شود. در هنگام تشنج نیز دو بینی ایجاد می‌کند و به عصب بینایی نیز صدمه می‌زند.
کنترل دقیق قند خون موجب کاهش عوارض دیابت در چشم می‌شود. بیماران دیابتی باید در فواصل زمانی معین مورد معاینه چشم پزشک قرار بگیرد. حتی در صورت سالم بودن شبکیه، چشم این افراد باید سالیانه از جهت عوارض دیابت مورد بررسی قرار بگیرد؛ امروزه در بسیاری از موارد می‌توان با استفاده از لیزر شبکیه تا حدی مانع از بروز عوارض شدید دیابت به چشم شد.
همچنین خطر پیدایش رتینوپاتی دیابتی در افرادی که مدت طولانی به دیابت مبتلا بوده اند، زیاد است. بیماران دیابتی را باید نسبت به بروز این خطرات آگاه کرد و آن‌ها را به رعایت رژیم غذایی، برنامه دارویی و ورزش تشویق کرد تا گلوکز خون و هیپرتانسیون آن‌ها تحت کنترل بمانند.
از آنجایی که چشم پزشک می‌تواند نشانه‌های رتینوپاتی دیابتی را مدت‌ها قبل از بروز تظاهرات بالینی آن تشخیص بدهد، باید مبتلایان به دیابت را به مراجعات منظم جهت معاینات چشم پزشکی تشویق کرد. تشخیص به موقع درمان رتینوپاتی دیابتی توسط متخصص بیماری‌های شبکیه می‌تواند خطر نقصان شدید بینایی را تا حد زیادی کاهش دهد.