نقش و جایگاه سایبر پولتیک در سیستم بین المللی

من این چیزها را می فهمم ،اینترنت و فضای مجازی صحنه جدیدی را برای سیاست فراهم کرده است ،فضایی است که افراد و گروه ها در آن جمع می شوند ،دولت های مختلف ،بازیگری و سیاست، آنها برده اند.

سیاست سایبری مفهومی دو بخشی است ،اشاره ای به تعامل و پیوند دو عرصه سیاسی باشد (محل دوستی، همکاری، رقابت، درگیری و جنگ بر سر ارزش ها ،و علاقه) و اینترنت (فضایی جدید برای بازیگری) من دارم. برخی از کارشناسان فراتر از این هستند، برو زیر عنوان در مورد سیاست سایبری صحبت کن “سیاست خوب» در عوض “سیاست پایین» انجام داد، به این معنا که.

در زمینه روابط بین ،بین المللی، تحت تأثیر سنت، دکترین، ماده بین، مسائل بین المللی را می توان به موضوعات بسیار مهم و مهم مانند مسائل امنیتی و مسائل کم اهمیت تر مانند مسائل اقتصادی تقسیم کرد. ،قادر بودن به. برخی کارشناسان معتقدند با توجه به اهمیت فضای مجازی، ،سیاست سایبری را باید یکی از مهم ترین و مهم ترین مسائل امنیتی یا سیاست بالا دانست. اشاره می کنند، امروز انجامش بده ،صدها نفر در سراسر جهان به رایانه و اینترنت دسترسی دارند و هر روز بر تعداد کاربران و سطح و عمق استفاده از اینترنت افزوده می شود.، این یک فضای بسیار مهم برای عمل و در نتیجه سیاسی فراهم می کند. تعداد کاربران روزانه و سطح فناوری، اضافه کردن، قادر بودن به. در چنین شرایطی، فضای مجازی نقش اساسی در هدایت افکار عمومی و ایجاد اولویت دارد.، و آرزوها، دیپلماسی عمومی، جاسوسی، فعالیت های خرابکارانه، جنگ ها، درگیری ها و هر چیز دیگری که واقعاً فضای سیاسی را تشکیل می دهد.، دادن. در نتیجه باید فضای مجازی را بخشی از سیاست های پیشرفته دانست.

چارچوب نظری و مهم‌ترین تأثیر فضای مجازی بر سیاست و روابط بین‌الملل شامل سه موضوع اساسی است. مشکل اول؛ ارائه یک «نظم مفهومی» که رابطه فضای مجازی و سیاست را توضیح می‌دهد. مشکل دوم ما پیوندهای گسترده تری بین فضای مجازی و سیاست را می شناسیم و به آن اعتقاد داریم. مبحث سوم؛ شرح مسیر و مسائل کلیدی در این رابطه.

حالت اول مربوط به تعاملات مرکز به مرکز است. در واقع، این وضعیت دو زیرسیستم را که در هر دو عامل از نوع مرکزی کار می کنند، قطع می کند. در این شرایط ارزش های اساسی و مهم آنها تغییر می کند و هماهنگی فرآیندهای وابستگی متقابل برای بهبود رفاه یا جلوگیری از ضرر به عنوان بالاترین ارزش ها و در نتیجه تهدیدها از حالت سنتی خارج می شود. این اقدام که به عنوان تهدیدی برای ناکارآمدی و مقابله با رفاه تلقی می شود، ممکن است توسط بسیاری از عوامل دولتی یا غیردولتی انجام شود و آسیب پذیری در نهایت در قالب نیروهای نظامی ضعیف تعریف می شود. خیر. آسیب پذیری بر اساس ناتوانی در رسیدگی به اثرات نامطلوب فرآیندهای جدید، به ویژه وابستگی متقابل اقتصادی و تنظیم آنها برای بهبود رفاه. از سوی دیگر، کل نظام بین‌الملل این لایه، در راستای ثبات و تداوم، با آسیب‌پذیری‌های مربوط به سازمان‌دهی الگوهای رفتاری و تنظیم فرآیندهای جدید، در عین حال با تهدیدات و عوامل جدید مواجه است.

حالت دوم مربوط به تعامل محیط و محیط و برخورد دو محیط با یکدیگر است. در محیط فوق، که می توان آن را به عنوان یک قلمرو هرج و مرج تصور کرد، امنیت به طور سنتی بر اساس چهار پارامتر پیکربندی تعریف می شود. در محیط فوق، فرآیندهای مدرن تسلط و غلبه پیدا نکرده اند. اساساً نیروهای عمیق سازمانی در این حوزه از کارایی لازم برخوردار نبودند و در نتیجه نتوانستند محیط های جدیدی ایجاد کنند. در نتیجه چنین فضایی، اصل هرج و مرج به عنوان مهمترین اصل نظم تلقی می شود.

در این راستا، این زیرسیستم با مشکل بقای واحد مواجه است و مهم ترین آسیب پذیری آن در توزیع نیرو و ساختارهای نامتعادل قدرت نهفته است که کارآمدترین مکانیسمی که برای بقا دارد، تعادل است. قدرت در اشکال مختلف. در نهایت حالت سوم از تلاقی دو محیط مرکزی و محیطی تشکیل می شود. به عبارت دیگر، محیطی با ویژگی های سنتی با محیطی با ویژگی های مدرن تعامل دارد. در این حالت به دلیل نفوذپذیری محیط به محیط هسته، جریان از مرکز به سمت پیرامون جریان می یابد. در این شرایط، حواشی با عوامل بسیاری از مراکز دولتی و غیردولتی مواجه است. این عوامل ارزش‌های اساسی و حیاتی پیرامون نظام اعم از ارزش‌های اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگی را تهدید می‌کنند و در اعمال این تهدیدات، قواعد سیاسی سایبری به واقعیت تبدیل می‌شوند و جایگزین سیاست می‌شوند یا به کار می‌روند.

در نهایت فضای جدیدی در صحنه بین المللی شکل گرفته است که بر اساس نظریه ها، رویکردها و سطوح قبلی قابل تحلیل نیست. در واقع محتوا و فلسفه فضای جدید به نام فضای مجازی با قبل بسیار متفاوت است. در این فضای جدید انواع جدید و متفاوت دوستی، همکاری، رقابت، دشمنی و جنگ در کنار الگوهای گذشته در حال ایجاد است. علاوه بر این، بازیگران متنوع و متفاوتی به بازیگران سنتی اضافه می شوند که بسیار مبهم و غیرقابل پیش بینی هستند. در نتیجه این شرایط، باید بر نظریه‌ها، رویکردها و دیدگاه‌های جدیدی که به مراتب انعطاف‌پذیرتر و بازتر از قبل هستند تأکید کرد.

6565