تیم امیدی که دوباره همه را ناامید کرد!

به گزارش خبرگزاری مجله خانواده؛ تیم ملی امید باخت، آن هم مثل همیشه. مثل همه آن سالهایی که نه مقامی کسب کردیم و نه طعم صعود به المپیک را چشیدیم. شاید برای ما باخت تیم امید عادی شده بود اما شکست مقابل هنگ کنگ زجرآورتر بود. آن هم تیمی که در مرحله گروهی بدون هیچ امتیازی از گروهش به خاطر کنار کشیدن سوریه و افغانستان صعود کرده بود.

وقتی جدول مرحله حذفی بازی‌های آسیایی مشخص شد، انتظار می‌رفت که تیم امید بدون دردسر بتواند به نیمه نهایی برسد و از هانگژو با مدال برگردد. آنها در یک‌هشتم نهایی توانستند تایلند را با دو گل ببرند و هنگ‌کنگ، حریف مرحله یک چهارم هم مانع سختی به نظر نمی‌رسید؛ تیمی که شاگردان عنایتی مدتی قبل در تاشکند با سه گل شکست داده بودند. با این حال تیم عنایتی دیروز ناباورانه با یک گل مغلوب شد تا یک قدم مانده به نیمه‌نهایی از جدول مسابقات کنار برود. بعد از حذف تیم امید از مرحله مقدماتی المپیک، بازی‌های آسیایی فرصتی بود تا عنایتی با گرفتن مدال آن ناکامی را جبران کند، ولی با وجود قرعه آسان و مسیر نسبتاً هموار هم نتوانست تیمش را به نیمه‌نهایی برساند.

فاجعه‌ای که از اول مشخص بود

از همان زمانی که تیم ملی امید در رقابت‌های انتخابی المپیک پس از دو برد برابر رقبای آسان خود (هنگ‌کنگ و افغانستان) به مصاف ازبکستان رفت و با شکست برابر این تیم حتی نتوانست به‌عنوان یکی از بهترین تیم‌های دوم راهی مرحله بعد شود می‌شد پیش‌بینی چنین عملکرد را در هانگژو داشت. تیم ما درحالی‌که ازبک‌ها دیدارهای خود برابر این دو حریف را بسیار پرگل‌تر بردند برابر این تیم‌ها با سه و چهار گل پیروز شدند تا درنهایت کار به شمردن کارت‌های زرد و قرمز کشیده شود. ما حذف شدیم و تیم‌هایی چون مالزی، ویتنام، اردن، کویت، اندونزی، تایلند و تاجیکستان راهی دور نهایی شدند و این شروع فاجعه برای فوتبال ملی ما بود.

البته شاید برای بررسی شروع این روند پراشتباه بهتر باشد به چند ماه قبل برگردیم. زمانی که هر روز در رسانه‌ها نامی جدید به‌عنوان کاندیدای هدایت تیم ملی امید مطرح می‌شد و جدال فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک برای اینکه حرف خود را به کرسی بنشانند درنهایت به جایی رسید که با نظر فدراسیون‌نشینان و البته سرمربی تیم ملی یکی از مربیان نزدیک به قلعه‌نویی به‌عنوان سرمربی تیم ملی امید معرفی شد. این انتخاب درحالی صورت گرفت که تیم ما فرصت زیادی برای آماده‌سازی نداشت و خود عنایتی هم می‌دانست که کار بسیار سختی برای دو تورنمنت مهم پیش‌رو دارد. با این حال او این مسئولیت را پذیرفت و حالا هم به جای فرار رو به جلو و بهانه‌جویی‌هایی که در روزهای گذشته هم نمونه‌های آن را دیدیم، باید پاسخگوی نتایج تیم باشد.

نه پرسپولیس مقصر نیست؛ فدراسیون باید جوابگو باشد

فدراسیون فوتبال در این مدت تلاش کرد با تعطیل کردن لیگ کمکی به تیم امید کند اما نه‌تنها این تیم از این فرصت استفاده نکرد بلکه برنامه‌ریزی لیگ هم به‌گونه‌ای شد که حالا مجبوریم رقابت‌ها را در مردادماه سال بعد به اتمام برسانیم که بسیار عجیب است و لطمه زیادی به بازیکنان و تیم‌ها خواهد زد. تیم امید نه به عملکرد بازیکنانش در این چند بازی باخت، نه به جدایی سه بازیکن پرسپولیس از این تیم و سفر آنها به قطر برای دیدار امشب برابر الدحیل و نه حتی به به تصمیمات غلط کادر فنی. تیم امید به انتخاب و تصمیم گیری مدیران فدراسیون فوتبال باخت که زمان را برای انتخاب سرمربی و آماده سازی تیم امید هدر دادند.

مایلی‌کهن: آنهایی که رضا عنایتی را انتخاب کردند حالا باید جواب بدهند

محمد مایلی کهن پیشکسوت فوتبال ایران که یکی از منتقدان انتخاب عنایتی به عنوان سرمربی تیم امید بود درباره حذف تیم ملی امید به مجله خانواده گفت: اینکه چه کسی مقصر بود الان دیگر دردی را دوا نمی‌کند چون المپیک و بازی‌های آسیایی از دست ما رفت. زمانی که داشتند سرمربی تیم امید انتخاب می‌کردند من خودم گفتم کوچک‌ترین مشکلی با رضا عنایتی ندارم اما ایشان تجربه لازم برای پذیرفتن چنین سمتی را ندارد. همان موقع گفتم عزیزانی مانند محرم نویدکیا و وحید هاشمیان شرایط بهتری برای پذیرفتن این سمت دارند اما دوستان گوش نکردند. آنهایی که رضا عنایتی را انتخاب کردند حالا باید جواب بدهند.

258 258