عبدالرضا مجدی از ماندگاری موسیقی سیستان و بلچستر می گوید: قدمت این نوع موسیقی به حدود 4500 تا 4700 سال می رسد و از فرهنگ جیرفت می آید.
به گزارش مجله خانواده، پژوهشگران موسیقی با بیان اینکه فرهنگ منطقه شرق ایران بخش هایی از پاکستان، خراسان و افغانستان را در بر می گیرد، گفتند. این به دوران مفرک برمی گردد. در شبه قاره هند به فرهنگ باستانی می رسیم. ”
وی گفت: آثار تاریخی یافت شده در این مناطق نمونه ای از موسیقی است. سنگ های موزه استانبول نیز دارای نقش برجسته هستند. این اثر از ظرف سنگی جدا شده و متعلق به تپه های باستانی عراق است.
حال ممکن است این سوال پیش بیاید که کشتی شکسته در دیالی عراق چه ربطی به منطقه کنونی سیستان و بلچستر ایران دارد؟ پاسخ این است که این غذا سبک بازی هنری خاصی را به تصویر می کشد. سه تارپسیکورد جلو و بالاخره یک نوازنده کوبه ای و یک نوازنده ترومپت، گروه در حال حرکت و راه رفتن هستند.
او چنین سبک موسیقی را به یکی از قدیمی‌ترین سبک‌های موسیقی ایران باستان و بین النهرین تشبیه کرد و گفت: «نشان می‌دهد که این موسیقی به صورت پس‌زمینه معبدی وجود دارد و دارای یک گروه موسیقی سازمان‌یافته است».
به گفته محققان قدمت این نوع موسیقی نیز به حدود 4500-4700 سال می رسد و از فرهنگ جیرفت می آید.
مجیدی در توضیح نور در اینجا، تمایز موسیقی مدرن سیستان و موسیقی بالچستر را اینگونه توضیح داد: “در این منطقه موسیقی آیینی، آیین ها، آواهای عامیانه و حنجره به طور یکنواخت شنیده می شود. موسیقی عزا نیز توسط زنان پخش می شود.”
فاروق رحمانی، پژوهشگر موسیقی سیستان و بلچستر نیز به جغرافیای موسیقایی این منطقه اشاره کرد و گفت: زبان ها رایج هستند، اما گویش ها متعدد و متنوع هستند. با این حال بلوچ ها نوعی اتحاد با یکدیگر دارند. موسیقی و فرهنگ ایران و پاکستان بسیار شبیه به هم هستند و حتی زاهدان در شمال سیستان و بلوچستان با شمال پاکستان قرابت فرهنگی و موسیقایی دارد.
رامانی در عین حال در ادامه به تشریح تفاوت های ملودی و انواع موسیقی چابهار و زاهدان پرداخت. در این زمینه، لایکوهای آوازی که جملاتی بسیار کوتاه و بدیع دارند و از مک‌لین ساده‌تر هستند، رایج است».
انتهای پیام/