ساخت و اکران فیلم در شرایط کرونایی با ذات هنر در تضاد است

علی کریم ، کارگردان تئاتر سینما در گفت وگو با مجله خانواده ، گفت: تولید اثر جدید برای سومین بار به دلیل شیوع ویروس کرونا متوقف شد ، حتی اگر تولید اثر جدید حدود 8 ماه مجوز داشت. اظهار داشت. من یک فیلم ساختم اما در ماه فوریه که پروانه ساخت صادر شد ، وارد مرحله پیش تولید شدم. در واقع ، هفت سال بعد ، من قصد ساخت این فیلم را داشتم و حدود چهار سال روی ایده و فیلمنامه آن كار كردم ، اما در همان مرحله تولید در فوریه 1998 ، ویروس كرونا به سراسر جهان گسترش یافت و ایران نیز از این قاعده مستثنی نبود.

“برای ساختن اثری که ما اصرار داریم ، نگاه انسان در اولویت قرار دارد. وقتی زندگی انسان در معرض خطر است ، چگونه می توانیم خود را ببخشیم و در نهایت کار هنری بسازیم؟ ما خوشحالیم. ” برای جلوگیری از این کابوس وحشتناک ، ما روند ساخت یک فیلم را به طور مستقیم متوقف کردیم و روش های دیگری مانند بخش های مفهومی دورکاری ، طراحی استوری بورد ، طراحی صحنه و … را در زمان مناسب برای تولید آماده کردیم. وارد شدم اما متاسفانه وارد همه گیری بعدی شدم. برای مقابله با افزایش وحشتناک هزینه مجبور شدم سه بار پیش تولید را متوقف کنم و سایت تولید فیلم جدید را ترک کنم.

کریم با اشاره به فاصله زمانی بین مرحله پیش تولید و مرحله بعدی تولید فیلم گفت: “این روش عالی برای رفتن به مرحله پیش تولید یک فیلم است.” این می تواند منجر به برنامه های مدون برای ساخت آثار شود. در استودیوی سینما که این روزها به یک موضوع داغ تبدیل شده است ، پیش تولید بیشترین زمان را می برد و برای ایجاد کتابچه ای که به یک نقشه راه برای تیم تولید فیلم تبدیل شده است ، فکر می شود همه جزئیات. و همه می دانند که از صفر تا 100 چه می گذرد ، اما این در مورد فیلم های ایرانی اینگونه نیست ، زیرا همه چیز در صحنه فیلمبرداری در حال حاضر با هزینه بالایی تصمیم گیری و انجام می شود ، بنابراین جلسه فیلمبرداری این تعداد در حال حاضر بیش از 100 نفر است. به 20 یا 30 جلسه رسیده اید.

وی گفت: “مشكل در ساخت فیلم این است كه فیلم بسته شده است. در پشت صحنه بازیگران مسن و در معرض خطر انقدر زیاد هستند كه حتی نمی توانم این خطر را بپذیرم.” .. بهترین کاری را که می توانم در ذهنم تصور کنم بسازم و با روح فیلمساز و خانواده اش بازی کنم. ما منتظر درمان ها و روش های پیشگیری از این بیماری و همچنین رفت و آمد از راه دور و هماهنگی با تیم های طراحی و سینماگران هستیم. اگر هر یک از عناصر فیلم به مشکل بخورد ، معتقدم جبران ناپذیر است. بنابراین ، بدون واکسن و درمان ، باید منتظر بمانیم تا اپیدمی پایان یابد. بنابراین ، سعی می کنم مراقب آنچه در این دوره تولید از راه دور می توانم انجام دهم باشم.

“این واقعیت که بسیاری از بازیگران و همکاران در طول تولید فیلم به Covid 19 آلوده شده اند ، پیام بدی است ، نشان می دهد که فیلمبرداری حتی طبق پروتکل های بهداشتی تضمین نمی شود و عامل نیز ایمن نیست.” قبل از این تعطیلات ، من حتی به کسی پیشنهاد حضور در سینما را ندادم ، چه رسد به اینکه فیلم بسازم. لازم به ذکر است که علی رغم اینکه همه شکایت دارند و معتقدند که فیلم ها و تئاترها فروپاشیده اند ، این یک اتفاق جهانی است و ما نیز از این قاعده مستثنی نیستیم. با این وجود می توانید از قابلیت غربالگری آنلاین استفاده کنید.

فکر نمی کنم هنر آنقدر ارزشمند باشد که بخواهید جان کسی را فدا کنید.

این کارگردان افزود: “من فکر نمی کنم هنر به اندازه فدا کردن زندگی کسی یا مایل به بازی در صلح خانوادگی ارزش داشته باشد.” نجات جان از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا در اطراف خود خانواده هایی داریم. من به عنوان تهیه کننده و کارگردان و رئیس پروژه ریسک نمی کنم. حتی مهمترین آثار هنری را نمی توان فدای از دست دادن زندگی کرد. صرف نظر از این ، هنر و آثار هنری بی ارزش و پوچ هستند. نکته دیگر این که با چنین استرس و اضطرابی نمی توان فیلم ساخت یا خلق کرد و اگر نگران انواع بهداشت روان هستید ، به فکر ایجاد لحظه ای باشید که در قلب خود پرورش داده اید. ممکن نیست. من فکر می کنم ادعای ما برای ساخت و اکران فیلم برخلاف اصل هنر است. در این وضعیت شبه جنگ همه گیر ، سکوت ، تمرکز و مراقبت از یکدیگر در درجه اول قرار خواهد گرفت.

وی با بیان اینکه مراحل دریافت پروانه ساخت فیلمش دشوار است ، گفت: “گرفتن پروانه کار بسیار دشوار بود و به دلیل قوانین دست و پاگیر حدود هشت ماه طول کشید ، اما به زودی اکران شد. امیدوارم که انجام شود اما فکر نمی کنم فیلم ساخته شود. ” اولویت را بر نجات جان ها بگذارید. برای درک بهتر این موضوع کافی است که به بیمارستان بروید ، درک کنید که وضعیت فعلی مانند زمان جنگ است ، از خطوط مقدم عقب مانده و احساس می کنید که مجروحان مدام به بیمارستان می آیند. است. با دیدن این صحنه فکر نمی کنید که کار ارزشمندی در ساخت یک فیلم انجام داده اید.

آنها سود اصلی را در تولید کسب می کنند

علی کریم توضیح داد که علی رغم اینکه نمایش آنها دشوار است ، اما همچنان به ساخت فیلم ها پایبند است. پاسخ این سال به روند پیچیده فیلم سازی ایرانی برمی گردد. این متأسفانه نشان می دهد که مزایای اصلی ، زمان تولید و پیش تولید به تولیدکننده و صاحب اثر پرداخت می شود. بنابراین ممکن است دلیلی برای اکران آن وجود نداشته باشد ، خصوصاً اگر هزینه تولید فیلم حیرت انگیز باشد و اثر در زمان اکران مجبور به فروش چندین برابر آن باشد. برای دستیابی به سودآوری. در واقع ، سرمایه گذاری در پول پاک در این شرایط دست و پنجه نرم می کند و در چرخه معیوب تولید و نمایش فیلم اخیر ایران ، علاقه تولید کننده به تولید است نه نمایش.

این کارگردان افزود: “امیدوارم تصمیماتی که امروز و در این مرحله می گیرم درست باشد و ادامه یابد.” اگر علاقه ای به جهان بینی و زندگی در پس تولید اثر وجود نداشته باشد ، من فکر می کنم که اثر هنری در نهایت به یک کار فنی درجه یک تبدیل می شود ، در سطح ظاهر باقی می ماند و به محتوای خبری تبدیل نمی شود. ادامه چرخه ساخت فیلم با حضور عوامل و بازیگران پروژه های مبتلا به بیماری کووید 19 و جدی نگرفتن خطر استفاده از کلید واژه مثبت اندیشی ترسناک است.

امیدوارم روزی فرا برسد که من فیلم نساختم زیرا فکر کردم اشتباه کردم

در پایان سخنرانی ، علی کریم با اشاره به نقش سالن سینما در حمایت از آثار در این شرایط ، “فیلمی که سینما تصمیم گرفت در این شرایط تولید را متوقف کند امیدوارم از شما حمایت کنم. ” این حمایت همیشه مهم نیست ، اما می تواند پشتیبانی معنوی از کار شما باشد. به عنوان مثال ، من که به طور مستقل و با درآمد خودم فیلم می سازم ، حداقل باید از حمایت های غیر مالی سالن سینما بهره مند شوم و هیچ شرطی وجود ندارد که چند روز اشتباه بگوییم. دوست دارم جهنم بروم و مانند هر شخص دیگری فیلم بسازم. انجام داد

انتهای پیام