جشن مولود و غسل تعمید عیسی مسیح

به گزارش مجله خانواده، 12 روز کریسمس با میلاد حضرت عیسی مسیح در 25 دسامبر آغاز می شود و تا 15 دی ماه عید “زائران” ادامه دارد. در 6 ژانویه، مسیحیان غربی دیدار سه مرد حکیم از شرق به مسیح کودک را جشن می گیرند، در حالی که مسیحیان شرقی غسل تعمید عیسی را در رود اردن جشن می گیرند. به اعتقاد مسیحیان، منشأ جشن این روز زمانی است که روح خدا به شکل انسان ظاهر شد (تولد عیسی مسیح).

در چندین متون تاریخی آمده است: تا اواسط قرن چهارم میلادی، همه کلیساها روز 6 ژانویه را به عنوان روز تولد عیسی مسیح جشن می گرفتند، اما در پایان قرن چهارم میلادی، خورشید تولد ایزد (میترا) بود. در 25 دسامبر جشن گرفته می شود و مردم در مراسم مختلف یادبود این ایزد باستانی شرکت می کنند. در آن زمان، اسقف رم روز تولد عیسی مسیح را به 25 دسامبر منتقل کرد و غسل تعمید او را در 6 ژانویه حفظ کرد و به تدریج همه کلیساها از آن پیروی کردند.

اسقف اعظم ارامنه فقید تهران ارداک مانوکیان نیز در جشن های کلیسای ارامنه در خصوص اینکه چرا کریسمس از 6 ژانویه تا 25 دسامبر است، می نویسد: جشن مسیح در 25 دسامبر و غسل تعمید در 6 ژانویه برگزار شد. تا آن زمان، همه روز 6 ژانویه را به عنوان تولد (و غسل تعمید) عیسی مسیح جشن می گرفتند. در همان روز تولد مسیح را به عنوان روز تولد خورشید عدالت جشن می گیریم. بنابراین، در سال 451 پس از میلاد، کلیسای روم روز 25 دسامبر را به عنوان روز تولد عیسی اعلام کرد و به جشن خدای خورشید پایان داد. پس از مدتی، سرانجام کل جهان مسیحیت تاریخ آن را پذیرفت. با این حال، ارامنه به آداب و رسوم قدیمی پایبند هستند و هنوز هم تولد و غسل تعمید را در همان 6 ژانویه جشن می گیرند.

در گفت وگویی که پیش از این توسط «سیبو سرکیسیان» (رهبر مذهبی ارامنه تهران و شمال کشور) توسط مجله خانواده منتشر شده بود، آمده است: «در دین مسیحیت، تولد عیسی مسیح به معنای رفاه معنوی و شکوفایی معنوی است. جشن میلاد مسیح به معنای پذیرش عیسی در درون خود و محافظت از ما در برابر مظاهر جسمانی و نیازهای مادی است.جشن میلاد مسیح توسط کلیسای حواری ارمنی در 6 ژانویه نوعی اعلام هویت ملی ارمنی است.

غسل تعمید یک آیین مسیحی برای آمرزش گناهان و پیوند با دین است. مارنرسای بنجامین در کتاب آداب اورمیان و کلیسای آشوری شرقی درباره غسل ​​تعمید می نویسد: در طول قرن ها، هرکسی که به عیسی مسیح ایمان آورد، تعمید یافت و به عضویت کلیسای مسیحی درآمد. امروزه، قرن‌ها بعد، نوزادان هنوز در کلیساها توسط کشیش‌ها و گاه توسط اسقف‌ها تعمید داده می‌شوند.

در غسل تعمید به ترتیب از آب، روغن زیتون، روغن مسیحی، نوارهای قرمز و سفید و صلیب استفاده می شود. همانطور که گفته شد، این آیین توسط کشیش کلیسا و با کمک شماس (کشیش) کلیسا، طبق آیین خاص خواندن کتاب غسل تعمید انجام می شود. کتاب مقدس مورد استفاده در این مراسم فصل 3 انجیل یوحنا و همچنین فصل 10 از رساله اول پولس رسول به قرنتیان است.

یکی از مهمترین دعاهایی که روحانیون در این مراسم می خوانند دعای نزول روح القدس بر نوزاد در حال غسل تعمید است. همانطور که پولس رسول گفت: “شما نمی دانید که معبد شما مقر روح القدس است.” و رستاخیز “مسیح” به این معنی است که کلیسا به کودک خواهد گفت: “فرزند، پس از مرگ تو و پس از دومی. با آمدن عیسی مسیح، زندگی جاودانی و حیات جاودانی خواهید داشت.» این ودیعه است که می گوید: «من آن را خواهم داشت.»

تاریخچه غسل ​​تعمید به دوران پیش از مسیحیت برمی گردد و خود کلمه تعمید به معنای شستن، پاک کردن یا غوطه ور کردن در آب است، ماهیتی مذهبی و تشریفاتی دارد و در عهد عتیق به منظور تطهیر به کار می رفته است. در انجیل داستان این است که نعمان آرامی که فرمانده لشکر پادشاه ارام بود به جذام مبتلا شد و نزد الیشع نبی آمد تا او را از بیماری شفا دهد، لذا الیشع نبی رسولانی نزد او فرستاد. و هفت بار از او دعوت کرد که در رود اردن غسل کند. در زبور حضرت داوود آمده است:

در جنوب ایران و بخش‌هایی از عراق، ماندا صابیان نیز از آب روان برای غسل و غسل تعمید در مراسم مذهبی استفاده می‌کنند. در همه ادیان تمام سطوح آب نشانه پاکی و پاکی است.

انتهای پیام