سایه تزلزل بر سر خاورمیانه

بدون شک ، تداوم وضعیت فعلی دریچه پیشرفت و تعالی را برای مردم باز نمی کند ، ارواح مداخله خارجی منطقه را مبهم می کند و آینده ای پر از عدم اطمینان و بی ثباتی در همه خوش بینی ها. بلع. انتظار می رفت کشورهایی مانند ایران ، ترکیه و عربستان نقشه همکاری های توسعه خاورمیانه را با همکاری عراق ، مصر و پاکستان تحت حقوق کامل مدیریت کنند ، اما بنا به دلایلی این درخواست برآورده شد. نه در حال حاضر بیشتر منطقه درگیر جنگ ، اضطراب و اضطراب است و دولت در درجه اول در حال تخلیه قدرتهای خارجی است.

عربستان سعودی ، عراق ، یمن ، لبنان ، سوریه ، بحرین و لیبی در جنگ یا اضطراب و آشفتگی به سر می برند. ایران ، ترکیه و پاکستان شرایط سخت اقتصادی را تجربه می کنند و دولت صهیونیستی با توسل به تمایلات ایدئولوژیک هزاره ، تروریسم و ​​نمایندگان سمی در خاورمیانه توپ سیاه بازی می کند. طی دهه گذشته ، تراکم مشکلات و بدبختی وحشتناک شده است. حداقل چهار شوک و اتفاق خاص در جهان عرب ، خوش بینی را اکنون و در آینده به سیاه چال فشار می دهد.

قیام عرب ابتدا با دخالت آمریکا و بی تفاوتی اروپا در صحرای ملی دود شد و به هوا منتقل شد. دوم ، کاهش شدید قیمت نفت خام در اواسط دهه گذشته اعتماد دولت به حقانیت “پول پایه” را تضعیف کرده است. در مورد سوم ، درگیری های کور و ویرانگر در عراق ، لبنان ، سودان ، الجزایر و لیبی طی یکی دو سال گذشته نیمی از آگاهی افراد مسئول ثبات و امنیت در منطقه را آشکار کرده است. در نهایت ، ویروس کرونا به طور خاص ساختار ، سیاست و سیاست گذاری را هدف قرار می دهد. خاورمیانه از نابرابری اقتصادی شدید ، رژیم های قبیله ای و فرقه ای ، دولت های تحصیل کرده و ایدئولوژی های مذهبی فلج رنج می برد. متأسفانه ، رفاه ، بهداشت ، ایمنی و حتی آینده کودکان در منطقه توسط بلندپروازان جاه طلبانه بوده است.

آنها همیشه طبل را برمی گردانند. حاکمان به جای تسلیم حسابرسی ، عدالت اجتماعی و حقوق مدنی برای تضمین حقوق بشر ، به ترتیب بر قداست ، الوهیت و دوام پافشاری می کنند. صندوق بین المللی پول G.D.P است ما انتظار داریم 5 درصد منطقه کاهش یابد. پیامدهای اجتماعی بیماری ویرانگر است. اگر نیمی از جمعیت منطقه زیر 25 سال باشد و نرخ بیکاری دو برابر استاندارد جهانی باشد ، این شغل برای اشتغال عمومی ثبت می شود.

اکثر کارگران ، به ویژه کارگران غیر رسمی ، در حال تغییر در زیر خط فقر هستند. سیستم بهداشتی یک بار اضافی است و آموزش از راه دور مثمر ثمر نیست. سازوکارهای ناکافی خدمات تأمین اجتماعی برای کارگران و فقرا با تلفیق اثرات مدیریت نادرست مرتبط است. در شرایط فعلی ، تنها راه کنترل سیل بدبختی مردم بازگشت به آنها است. ما باید با آنها آشتی کنیم و برای تعیین سرنوشت ذینفعان خود مداخله کنیم. وی تاکتیک هایی مانند “حفظ قدرت با پول” را کنار گذاشت. آمادگی شهروندان در قرن بیست و یکم مستلزم آن است که ساکنان منطقه در صورت درک نکردن آنها ، سرنوشت سرنوشت ساز را تجربه کنند. پایان دوره نفت و پولشویی و هزینه های گزاف مداخله واقعیت هایی است که ناگزیر همه کشورها را تحت تأثیر قرار می دهد. دولت های دیگر کمک های مالی و کتاب های بی شماری ندارند. یک جنگ جایگزین بی اساس باعث تشدید پناهندگی و مهاجرت خواهد شد. 6٪ از جمعیت جهان در خاورمیانه زندگی می کنند. تنوع قومی باید به عنوان منبع قدرت تعریف شود ، نه محدودیت در محدودیت ظرفیت. قرن 21 قرن سنجش ثروت با سرمایه انسانی است. اگر می خواهید کشور زنده بماند ، باید وضعیت نخبگان و ارزش سرمایه انسانی را درک کنید و بدانید که بزرگترین دارایی ها و سرمایه ها رضایت کسانی است که می توانند با دموکراسی واقعی به دست بیایند. در این نمای می توانید دیوارهای اطراف پادگان در خاورمیانه ، باغ های زیتون آبیاری را برچیده و دانشکده علوم و دانش را ایجاد کنید. انسانها در خاورمیانه به عزت و آزادی نیاز دارند و خاورمیانه برای بازسازی به انسانهای آزاد و توسعه نیاز دارد.

* عضو پارلمان

2727