«زمان» غذاخوردن چقدر مهم است؟

به گزارش مجله خانواده فرادید ارسال شده توسط: “آیا غذا با افسردگی مبارزه می کند؟ تحقیقات جدید شواهد بیشتری در مورد اثرات زمان غذا بر سلامت روان، از جمله سطوح افسردگی و نوسانات خلقی مرتبط با اضطراب ارائه می دهد.” ما مطالعه ای را برای شبیه سازی شیفت شب طراحی کردیم و اثرات آن را مقایسه کردیم. غذا خوردن در طول روز و شب به خوردن فقط در شیفت روز تبدیل می شود. آنها افزایش 26 درصدی در سطح خلق و خوی مثبت و 16 درصد افزایش در سطح خلق و خوی اضطراب مانند را نشان می دهند. این به وضوح نشان می دهد که زمان صرف غذا بر آسیب پذیری خلق و خو تأثیر می گذارد. .

Frank A. “یافته های ما شواهد بیشتری ارائه می دهد که زمان بندی وعده های غذایی می تواند به عنوان یک استراتژی برای بهبود رفاه افراد استفاده شود، و به ویژه آسیب پذیری خلق و خوی افراد دارای ریتم شبانه روزی را برطرف کند.” این نشان می دهد که می توان آن را بهبود بخشید. شر، یکی از نویسندگان این مطالعه.

وی ادامه داد: «مطالعات آینده باید بر روی کارگران شیفت شب و کارکنان مراقبت های بهداشتی انجام شود تا به طور قطعی مشخص شود که زمان صرف غذا ممکن است آسیب پذیری خلق و خو را افزایش دهد.» تا به حال، تحقیقات ما دیدگاه جدیدی در مورد چگونگی تأثیر زمان وعده های غذایی بر خلق و خوی ما به ارمغان آورده است.

کارگران شیفت شب تا 20 درصد از نیروی کار در جوامع صنعتی را تشکیل می دهند و مسئول مستقیم خدمات بیمارستانی، کارخانه ها و سایر خدمات حیاتی هستند. کارگران شیفت شب اغلب اختلافاتی را بین ساعت بدن خود و رفتارهای روزانه مانند چرخه خواب/بیداری و ناشتا/تغذیه تجربه می کنند. مهمتر از آن، خطر افسردگی و اضطراب در این جمعیت 25 تا 40 درصد بیشتر است.

سارا، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: “مداخلات غذایی ممکن است خلق و خوی را در کارگران شیفت شب و همچنین افرادی که ریتم شبانه روزی آنها به دلیل جت لگ مختل می شود، بهبود بخشد.”

او توضیح می‌دهد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی می‌توانند از یک استراتژی جدید خواب/سیرکادین نیز استفاده کنند.» این به شواهد فزاینده‌ای می‌افزاید که استراتژی‌های ورزش می‌تواند سلامت روانی و روانی ما را بهبود بخشد.

برای انجام این مطالعه، شیر، چلاپا و همکاران 19 شرکت کننده (12 مرد و 7 زن) را در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده ثبت نام کردند. شرکت کنندگان به مدت 4 روز از 28 ساعت در معرض نور کم قرار گرفتند، به طوری که تا روز 4 چرخه رفتاری آنها تا 12 ساعت معکوس شد، شبیه سازی فعالیت شبانه و ایجاد ناهماهنگی شبانه روزی.

شرکت کنندگان به طور تصادفی در یکی از دو گروه زمان تغذیه قرار گرفتند. یک گروه تغذیه شبانه روزی که از یک چرخه 28 ساعته پیروی می کردند (یعنی هم غذا خوردن در روز و هم در شب) و یک گروه مداخله که فقط در طول روز غذا می خوردند. و در چرخه های 24 ساعته غذا خوردند.

محققان سطح خلق و خوی شبه افسردگی و خلق و خوی اضطرابی شرکت کنندگان را هر ساعت اندازه گیری کردند و دریافتند که در طول شیفت شب شبیه سازی شده (روز چهارم)، گروه کنترل که در روز و شب تغذیه می شدند، به طور قابل توجهی سطوح بالاتری از خلق و خوی شبه افسردگی داشتند. اضطراب در مقایسه با پایه (روز 1) مانند سطح خلق و خوی افزایش یافته است.

در مقابل، گروه مداخله که فعالیت شبانه را شبیه سازی می کردند و فقط در طول روز غذا می خوردند، تغییری در خلق و خوی نشان ندادند. شرکت کنندگانی که سطوح بالاتری از ناهماهنگی شبانه روزی را تجربه کردند، سطوح بالاتری از افسردگی و خلق و خوی شبیه اضطراب داشتند.

چلاپا می‌گوید: «روز به روز روشن‌تر می‌شود که زمان صرف غذا یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تغذیه است که می‌تواند بر سلامت بدن ما تأثیر بگذارد. افسردگی و اختلالات اضطرابی ناشی از اضطراب است.”

منبع: مدیکال اکسپرس

انتهای پیام