به امید روزی که هیچ ارسلانی کیمیا نشود

از ته دلم گریه کردم البته گریه نبود هق هق بود علی ارسلان گریه می کرد اگر پرچم دو غلام صربستان با پرچم ایران عوض می شد اعتماد نکن سبک کشتی او
کمتر از یک سال بعد مدال طلای صربستان را گرفت، به آنها تبریک می گویم، اما عصبانیت ارسلان، اشک هایش و گریه هایی که کرد، خشم بسیاری از ایرانیان را برانگیخت. المپیکی مثل کیمیا علیزاده همان عصبانیت. همان جایی که ناهید. او کیانی را شکست داد. دخترها باید با هم دعوا می کردند.
آن روز کیمیا خودش را حفظ کرد و وقتی در میکوزون از جلوی خبرنگار رد شد، در حالی که خشمش را فرو نشاند، به سرعت رد شد، اما ارسلان این کار را نکرد. تشک این اتفاق برای ارسلان نیفتاد. این اتفاق نیفتاد. کیمیا برای هیچ مدالی که می شد اشک نریخت.از این قبیل آرزوها در این مملکت زیاد است و هر بار یکی یکی قلب ایران را در قلب ایران خط بکشید. .

251 251