شایعترین علامتهای سرطان پستان
توده یا تومور پستان
توده، شایعترین علامت سرطان پستان می باشد که در اغلب موارد توسط خود بیمار بصورت اتفاقی کشف می شود و در بقیه موارد توسط پزشک در معاینه بالینی مشخص می شود. این توده ممکن است دردناک باشد ولی در اغلب موارد بدون درد است. و از آنجا که هم در بیماری های خوش خیم و هم در سرطان پستان می تواند دیده شود، بهتر است در صورت لمس هر توده در پستان، جهت بررسی آن به پزشک مراجعه نمایید. در بعضی موارد سرطان پستان بصورت توده های متعدد بروز می کند.
تودههای مشکوک به سرطان در لمس به صورت سفت یا سخت، گاه غیرمتحرک و با چسبندگی به اطراف لمس میشوند. همان گونه که قبلاً گفته شد، اغلب این توده ها منفرد و بدون درد هستند. باید توجه داشت که قضاوت در مورد خوش خیم یا بدخیم بودن توده، بعهده بوده و پس از بررسی های دقیق مقدور خواهد بود. شایعترین علامت سرطان پستان، بروز یک توده منفرد و بدون درد در پستان است.
ترشح از نوک پستان
ترشح از نوک پستان معمولاً به دنبال بیماری های خوش خیم پستان ایجاد میشود. با اینکه ترشحات نوک پستان معمولاً همراه با سرطان پستان نیستند، ولی به علت احتمال وجود سرطان در برخی از موارد، بررسی دقیق آنها ضروری است. وجود ترشح از هر دو پستان و از چند مجرا بطور معمول ناشی از یک اختلال هورمونی، مصرف دارو، کیست پستانی و یا بیماری خوش خیم فیبروکیستیک است. ترشحات پستان می توانند به رنگهای مختلف مشاهده شوند (سفید، قهوهای، آبی، خاکستری، قرمز، سبز و یا بدون رنگ). ترشح ناشی از سرطان پستان معمولاً خون واضح و یا خونابهای یا در برخی از موارد بی رنگ می باشد.
ترشح خونی یا آبکی که خودبخودی بوده و از یک پستان و از یک مجرا خارج شود، یا همراه با غدهای در پستان باشد، شک به سرطان را افزایش می دهد. ترشحاتی که شک به وجود سرطان را بر می انگیزند
- ترشحات خونی یا آبکی
- ترشحاتی که خودبخودی و بدون فشار خارج می شوند.
- ترشحاتی که از یک پستان و از یک مجرای نوک پستان خارج می شوند.
- ترشحاتی که همراه با توموری در پستان باشند.
تغییرات پوست پستان
این تغییرات به صورت فرورفتگی و یا کشیدگی پوست پستان بروز می کنند. فرورفتگی پوست پستان ممکن است بطور ثابت و مشخص وجود داشته باشد و یا در حالات خاصی از معاینه پستان دیده شود. کشیدگی پوست، اگر چه علامتی مهم است ولی یافته قطعی دال بر سرطان نیست و گاهی به دنبال بیماری های خوش خیم پستان نیز دیده می شود.
در بعضی موارد، چسبندگی تومور سرطانی به قسمت زیر پوست، باعث تغییر شکل پستان می شود. تغییر شکل هاله اطراف نوک پستان نیز می تواند دلیل بر وجود بافت سرطانی در زیر آن قسمت باشد. تهاجم تومور سرطانی به پوست ممکن است باعث ایجاد زخم در پوست شود. همچنین ورم در پوست پستان و شبیه شدن آن به پوست پرتقال نشانهی پیشرفت بیماری است.
تغییرات نوک پستان
در بعضی افراد فرورفتگی نوک پستان ممکن است بعد از شیردهی یا پس از دوران بلوغ ایجاد شود که معمولاً به طور خود به خودی و یا با دستکاری خود فرد به حالت اول برمی گردد. در حالیکه در سرطان، این فرورفتگی حالت ثابت دارد و با معاینه دقیق پستان ممکن است وجود غده ای در زیر نوک و هاله پستان مشخص شود. نوعی از سرطان پستان نیز به نام بیماری پاژه وجود دارد که در آن تغییرات پوستی نوک پستان بصورت ضایعات اگزمایی (شبیه به حساسیت پوستی) دیده میشود.
علائم این بیماری شامل خارش، سوزش، قرمزی، سفتی و پوسته پوسته شدن نوک پستان می باشد که بتدریج و در صورت عدم درمان، بیماری به هاله اطراف نوک پستان و پوست نیز گسترش مییابد. گاهی این بیماران با تشخیص اشتباه اگزما و بیماریهای پوستی، مدتها تحت درمان با پمادهای موضعی قرار می گیرند و همین مسئله درمان را به تأخیر می اندازد.
بنابراین در هر بیماری که علائم پوستی نوک پستان مشاهده می شود، باید به فکر سرطان بود تا پس از نمونه برداری و قطعی شدن تشخیص، اقدامات درمانی مناسب توسط پزشک انجام شود. قرمزی و خارش نوک پستان همراه با پوسته پوسته شدن و ترک خوردن آن، می تواند علامت نوعی از سرطان پستان به نام پاژه باشد مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل
همانگونه که قبلاً گفته شد، سلولهای سرطانی توانایی پخش شدن از طریق خون و لنف و تهاجم به سایر نقاط بدن را دارند. شایعترین محل تهاجم سرطان های پستان به غدد لنفاوی زیربغل می باشد.
گاهی بزرگی غدد لنفاوی، همراه با لمس غدهای واضح در پستان است ولی گاهی غده مشخصی لمس نمی شود. در این موارد انجام ماموگرافی برای تشخیص سرطان پستان به عنوان منشاء بزرگی غدد لنفاوی زیربغلی، کمک کننده است. آنچه از اهمیت ویژه ای برخوردار است این موضوع است که بزرگی غدد لنفاوی زیربغل می تواند به دلیل ضایعات خوش خیم و حتی التهاب ها و ضربه به ناحیه دست و یا پستان باشد. بنابراین اگرچه این علامت بیمار را به سمت بررسی های بیشتر هدایت می کند ولی باید دانست که این حالت از ابتدا نگران کننده نیست.
تغییر اندازه پستان
گاهی اوقات به علت بزرگی بیش از حد یک تومور و یا التهاب قابل توجه دور تومورهای کوچکتر، پستان در یک طرف، بطور واضحی بزرگتر از طرف مقابل میشود. البته اندازه دو پستان در افراد سالم نیز کاملاً مشابه نیست ولی بزرگی یک پستان نسبت به طرف دیگر که اخیراً ایجاد شده است، باید مورد توجه قرار گیرد و با انجام معاینه از عدم وجود توده و سلامت پستان مطمئن شد.
گاهی هم تومورهای خوشخیم و نیز ضربه به پستان، خونریزی و یا التهاب ناشی از تجمع شیر در پستان (بویژه در خانمهای باردار و شیرده) و کیستهای بزرگ، باعث این عدم تقارن میشوند که با معاینه و استفاده از روش های تشخیصی، می توان نوع آنها را تعیین نمود.
تهاجم به اعضای دیگر (متاستاز)
ندرتاً سرطان پستان بدون هیچ علامتی در خود پستان، علائمی در اعضای دیگر نشان میدهد که ممکن است بصورت درد استخوانی در یک محل خاص، تنگی نفس به دنبال درگیری ریه، زردی و سایر علائم ناشی از بزرگی کبد و… باشد.
در این موارد معاینه دقیق بیمار و بررسی های تشخیصی توسط متخصص سرطان سینه می توانند وجود بیماری را در پستان مشخص نمایند. غدد خوش خیم یا غیر سرطانی پستان، توده های غیر طبیعی یا دیگر تغییراتی می باشند که در بافت پستان تشکیل می شوند. این ممکن است در هر نقطه ای از بافت سینه خود را نشان دهند. برخی از این توده ها ممکن است علائمی شبیه به سرطان سینه خوش خیم داشته باشند، بنابراین شناخت، تشخیص و درمان آن ها ضروری می باشد. در این مقاله به بررسی درمان غدد خوش خیم می پردازیم.
درست است که حضور غدد خوش خیم حالت نامطلوبی است اما برای کسانی که مشکوک به سرطان سینه اند، نجات دهنده است. طبق تحقیقات انجام شده، کشنده ترین سرطان در میان زنان، است. سرطان نیز با توده شروع می شود، به همین دلیل خانم ها با پی بردن به وجود توده در بافت سینه به اضطراب شدید دچار می شوند؛ هرچند که اکثر این توده ها غددی خوش خیم هستند.
دلایل زیادی برای رشد توده وجود دارد که عمده ی این علت ها سرطان نیستند. توجه کنید که هرچند غدد خوش خیم سرطانی نیستند، اما این غدد می توانند احتمال سرطان پستان در فرد را افزایش دهند.
- بدون ریسک
- همراه با ریسک جزئی
- همراه با ریسک متوسط
مبنای این تقسیم بندی احتمال بروز سرطان پستان می باشد.
این غدد که در خانم ها دیده می شوند بسیار متنوع هستند اما شایع ترین آن ها عبارتند از:
- فیبروآدنومها که به همراه سفت شدگی و ضخیم شدن بافت سینه بروز می یابد. این غدد در زنان ما بین سن هجده تا سی و پنج سال دیده می شود.
- کیستها که به دلیل تغییرات هورمونی ناشی از سیکل قاعدگی بروز می یابند. این توده ها معمولا در سنین 35 تا 50 سال دیده می شود.
- تودههای ناشی از التهاب و عفونت که معمولا در زمان شیردهی رخ می دهد.
- که شرایطی شبیه به ها دارند.
- نکروز چربی که ناشی از تشکیل اسکار بعد از وارد آمدن آسیب به پستان می باشد.
- تغییرات هورمونی که ناشی از سیکل قاعدگی است می تواند سبب ایجاد و محو شدن خود به خود توده ها شود.
- این غده به بافت زیر و بافت اطرافش نچسبیده و می توان آن را با دست تکان داد.
- حاشیه این غدد قابل لمس و هموار اند.
- این غدد سبب تغییر رنگ و چروکیدگی پوست سینه نمی شوند.
- غدد خوش خیم باعث فرورفتگی یا تغییر نوک پستان نمی شوند.
- این غدد سبب تورم نمی شوند.
این غدد سبب بروز تغییرات غیر طبیعی می شوند. این غدد خوش خیم از روی پوست قابل لمس اند و یا توسط تست قابل تشخیص می باشند. علائمی که این غدد می توانند داشته باشند عبارتند از:
- تورم پستان
- توده از روی پوست و یا نوک سینه احساس شود
- بروز ناراحتی های پوستی
- قرمز شدن نوک سینه یا پوست سینه
- احساس درد در نوک سینه
دقت کنید که به محض حس کردن وجود توده در سینه باید به پزشک مراجعه شود. پزشک در قدم اول از تست های تصویربرداری مانند ماموگرافی، اولتراسوند و یا MRIکمک می گیرد تا به جزئیات توده بافت اطراف پی ببرد.اگر پزشک احتمال بدخیم شدن این غدد را بدهد یا بیمار درد داشته باشد از بیمار می خواهد که نمونه برداری انجام دهد.
- اغلب این غدد نیازی به جراحی ندارند، اما در صورتی که پزشک درخواست نمونه برداری یا جراحی کرد فورا باید آن را انجام دهید.
- ماموتوم یک روش نو برای درمان سرطان پستان در مراحل ابتدایی آن است که به علت ماهیت کم تهاجمی و دقیقی که دارد، استفاده از آن یک روش بی خطر برای درمان غدد خوش خیم بافت پستان می باشد. از ویژگی های دیگر این روش جراحی می توان به عدم بروز عوارض جدی اشاره کرد.
- روش دیگر، خارج کردن غدد پستان است که آن را با نام لامپکتومی می شناسند که غالبا برای خروج غدد سرطانی به کار می روند.