امیرمسعود عابدین: دوران پیشرانه مشهور و قدرتمند W-۱۶ بوگاتی رو به پایان است. بوگاتی برای دو دهه قدرت چهار توربو در کنار یک موتور عظیم ۸٫۰ لیتری را در دو هایپرکار رکوردشکن خود یعنی ویرون و شیرون به همگان نشان داده است. از هر دو مدل در طول سال ها مشتقات زیادی به وجود آمده است از جمله میسترال.
خودروهای نخستین مشتریان از ایالات متحده دارای رنگ های متضادی هستند؛ یکی از آنها به رنگ مشکی کربنی و دیگری رنگ سفید همراه با لهجه های آبی و قرمز را به خود می گیرد.
کابین آنها نیز بسیار متفاوت است؛ میسترال مشکی دارای روکش چرمی آبی اسپرت بوگاتی است در حالی که خودروی دیگر رنگ سفید را در داخل ادامه می دهد. حتی پوشش روی موتور هم شخصی سازی شده است.
کارخانه بوگاتی در مولشایم فرانسه فقط ۹۹ دستگاه از سریع ترین خودروی تولیدی بدون سقف را می سازد که هر کدام قادر به رسیدن به سرعت ۴۵۳ کیلومتر بر ساعت هستند.
پس از مونتاژ آخرین میسترال شرکت بوگاتی و ریماک بر توربیون و موتور V-۱۶ آن تمرکز خواهند کرد.
هایپرکار کاملاً جدید یعنی توربیون تعداد سیلندرها را همچنان حفظ می کند اما چهار توربوشارژ را به نفع یک سیستم توسعه یافته با همکاری کازوورث کنار می گذارد. توربیون یک خودروی هیبریدی با سه موتور الکتریکی به حساب می آید که در نتیجه اعمال مقررات آلایندگی سخت گیرانه طراحی شده است.
با اینکه دلمان برای پیشرانه W-۱۶ دلتنگ خواهد شد اما موتور ۸٫۳ لیتری V-۱۶ جدید ممکن است به بوگاتی کمک کند تا بالاخره مانع حداکثر سرعت ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت را بشکند.
منبع: motor۱
۵۸۳۲۲