نشست جانبی تأثیر تحریم ها بر حقوق زنان در اجلاس ۵۸ شورای حقوق بشر برگزار شد

به گزارش خبرگزاری مجله خانواده از ستاد حقوق بشر ایران مؤسسه صیانت از حقوق زنان در اجلاس 58 شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو نشست جانبی تخصصی با موضوع «تأثیر تحریم ها بر حقوق زنان» را با حضور جمعی از متخصصان و فعالان حقوق بشر بین المللی برگزار کرد.

در این نشست نیلوفر مقدمی عضو هیئت علمی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا و مونا رحمانی مؤسس و مدیر موسسه بین المللی کنشگران توسعه فردا به عنوان سخنرانان اصلی به ارائه نظرات و تحلیل های خود در خصوص تأثیرات منفی تحریم ها بر حقوق زنان پرداختند.

این نشست با هدف جلب توجه جامعه بین المللی به چالش های موجود در زندگی زنان تحت تأثیر تحریم ها و لزوم اتخاذ اقدامات بین المللی برای حمایت از حقوق این قشر برگزار گردید.

تأثیر تحریم ها بر زندگی خانواده های ایرانی 

نیلوفر مقدمی استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا س با اشاره به تأثیرات تحریم ها بر زندگی خانواده های ایرانی و گزارش بانک جهانی در سال 2022 اظهار داشت: «تحریم ها در دهه گذشته تأثیرات چشمگیری بر اقتصاد ایران گذاشته است. این تحریم ها به ویژه بر تولید ناخالص ملی تولید و صادرات نفت تأثیر منفی داشته اند.»

وی ادامه داد: «تحریم ها سبب کاهش چشمگیر رشد اقتصادی ایران شده اند و بر اساس گزارش های موجود تولید ناخالص ملی ایران در مقایسه با وضعیت غیرتحریمی بین 12 تا 19 درصد کاهش یافته است. همچنین تحریم ها پیامدهای جدی بر وضعیت رفاه مردم به خصوص در خانواده های کم درآمد داشته است.»

مقدمی سپس به تحلیل وضعیت اقتصادی ایران تحت تحریم ها پرداخت و افزود: «از زمان انقلاب اسلامی 1979 ایران تحت تحریم های مختلفی قرار داشته است اما شدیدترین تحریم ها از سال 2010 علیه ایران وضع شدند. به ویژه پس از خروج ایالات متحده از برجام در سال 2018 و کمپین فشار حداکثری دولت ترامپ شرایط اقتصادی ایران بحرانی تر شد.»

وی افزود: «نخستین اثر تحریم ها را می توان در درآمد-هزینه خانوارها مشاهده کرد. فشار اقتصادی ناشی از تحریم ها توان خرید خانوارها را کاهش داده است و بسیاری از خانواده ها مجبور به کاهش مصرف کالاهای اساسی از جمله گوشت و نان شده اند. هزینه های درمان نیز افزایش یافته است به طوری که بسیاری از خانواده ها قادر به تأمین هزینه های درمانی نیستند.»

این استاد دانشگاه در ادامه به مشکلات بازار کار در ایران اشاره کرد و گفت: «یکی از تبعات تحریم ها از دست دادن شغل به ویژه در بخش های کلیدی است. به طور مثال صنعت نفت و گاز ایران که سهم بزرگی در بازار اشتغال کشور دارد از این تحریم ها آسیب جدی دیده است. به طوری که صادرات نفت ایران از 2.5 میلیون بشکه در روز در سال 2017 به کمتر از 500 هزار بشکه در روز در سال 2020 کاهش یافته است.»

مقدمی تصریح کرد که بسیاری از ایرانیان به دلیل کاهش فرصت های شغلی رسمی به سمت مشاغل غیررسمی نظیر دستفروشی و رانندگی تاکسی گرایش پیدا کرده اند که این مشاغل از امنیت شغلی پایین و مزایای کمی برخوردارند.

وی همچنین به آثار اجتماعی و روانی تحریم ها بر خانواده ها اشاره کرد و گفت: «تحریم ها نه تنها بر اقتصاد تأثیر گذاشته بلکه موجب افزایش فقر بحران سلامت روانی و کاهش سطح رفاه و آموزش کودکان شده است.»

این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به گزارش النا دوهان گزارشگر ویژه آثار منفی تحریم های یکجانبه قهری بیان کرد: «تحریم ها یک چرخه معیوب و ناکارآمد را ایجاد کرده اند که در آن کشورها نه تنها قادر به تأمین نیازهای اساسی شهروندان خود نیستند بلکه به دلیل نقض حقوق بشر مجدداً با تحریم های جدید مواجه می شوند. بنابراین به جای اعمال تحریم ها باید بر گفتگو و تعامل مؤثر تمرکز کرد.»

آثار مخرب تحریم ها بر مردم ایران 

در ادامه این نشست مونا رحمانی فعال حقوق بشر و مدیر مؤسسه بین المللی کنشگران توسعه فردا ایران را به یک دهکده تشبیه کرد که در آن هیچ ارتباطی با دنیای خارج امکان پذیر نیست و مردم از حداقل امکانات ضروری زندگی از جمله دارو تجهیزات پزشکی آموزش و فرصت های بین المللی محروم شده اند.

وی با تأکید بر این که ایران تنها متعلق به ایرانیان نیست به حضور بیش از ۶ میلیون پناهنده خارجی عمدتاً از افغانستان در ایران اشاره کرد و گفت: «وقتی درباره تحریم ها صحبت می کنیم فقط درباره مردم ایران نیست بلکه درباره تمام اتباعی است که در این مرز و بوم زندگی می کنند.»

رحمانی تصریح کرد که تحریم ها بر تمامی جنبه های زندگی مردم تأثیر گذاشته و حتی دسترسی کودکان به آموزش مناسب و تجهیزات پزشکی را دشوار کرده است.

وی از زنان بارداری سخن گفت که به دلیل تحریم ها قادر به دریافت خدمات پزشکی استاندارد نیستند زیرا تجهیزات پیشرفته ای مانند سونوگرافی سه بعدی در کشور موجود نیست.

این فعال حقوق بشر به مشکلات دانشجویان ایرانی نیز پرداخت و اظهار داشت که آن ها با موانع متعددی برای تحصیل در دانشگاه های بین المللی مواجه اند. همچنین مقالات علمی محققان ایرانی به دلیل تحریم ها در بسیاری از مجلات بین المللی پذیرفته نمی شود. وی تأکید کرد که این محدودیت ها کرامت انسانی ایرانیان را نقض کرده و برخلاف اصول حقوق بشر است.

وی با اشاره به شرایط بحرانی سیستم درمانی ایران تصریح کرد که گرچه تحریم کنندگان مدعی اند که اقلام دارویی و تجهیزات پزشکی از تحریم ها معاف هستند اما شرکت های دارویی و تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی از بیم مجازات های بین المللی از همکاری با ایران خودداری می کنند. این مسئله به طور مستقیم بر بیماران خاص از جمله مبتلایان به تالاسمی و معلولان تأثیر گذاشته و روند درمان آن ها را مختل کرده است.

رحمانی همچنین به مشکلات سازمان های مردم نهاد ایرانی اشاره کرد که به دلیل تحریم ها نمی توانند در نشست های بین المللی شرکت کنند یا از حمایت های مالی جهانی بهره مند شوند. این محدودیت ها به گفته او مانع از به اشتراک گذاشتن تجربیات و تلاش ها برای دفاع از حقوق شهروندان ایرانی در سطح جهانی شده است.

وی در پایان با تأکید بر اینکه تحریم ها نه تنها بر دولت ها بلکه بر زندگی مردم عادی تأثیر مخرب دارد از جامعه بین المللی خواست تا تأثیرات انسانی این محدودیت ها را در نظر گرفته و برای رفع تحریم های ظالمانه علیه مردم ایران اقدام کند.

این فعال حقوق بشر از نمایندگان حاضر در نشست شورای حقوق بشر درخواست کرد که با درک واقعی از پیامدهای تحریم ها گامی در جهت احقاق حقوق مردم ایران و دیگر کشورهایی که با این محدودیت ها روبه رو هستند بردارند.

برخی از نمایندگان کشورها و سازمان های مردم نهاد حاضر در نشست نظرات خود را پیرامون موضوعات مطرح کردند.

تحریم ها نه تنها ایران بلکه بیش از ۳۵ کشور دیگر را تحت تاثیر قرار داده است

در ادامه این نشست جیرانی نماینده و رایزن ج.ا.ایران فعال در زمینه حقوق تجارت و بازرگانی بین المللی نکاتی را در خصوص ابعاد گسترده تحریم ها و تأثیرات آن بر کشورهای مختلف بیان کرد.

وی با اشاره به تأثیرات منفی تحریم ها بر تولید ناخالص ملی کشورها آن را سیاستی یکجانبه خواند که نه تنها ایران بلکه بیش از ۳۵ کشور دیگر را نیز تحت تأثیر قرار داده است.

وی تأکید کرد که تحریم ها به مثابه «تسلیحاتی شدن اقتصاد و تجارت» به کار گرفته شده اند و هدف آن ها جلوگیری از رشد و توسعه اقتصادی کشورهای هدف است.

جیرانی همچنین خواستار بازتاب این موضوع در اسناد و توافقنامه های بین المللی شد و بر لزوم تدوین قطعنامه هایی در سازمان ملل متحد در خصوص مقابله با استفاده ابزاری از اقتصاد و تجارت تأکید کرد.

در پایان این نشست عطیه وارث گزارشگر بدهکاری های بانکی و مالی سؤالی درباره دسترسی به داده های مرتبط با تأثیر تحریم ها بر نقل وانتقالات مالی و بدهکاری های بخش خصوصی و دولتی مطرح کرد.

انتهای پیام/